To nie będzie dobra wiadomość dla nikogo. 69 proc. Polaków daje dzieciom tzw. klapsy dyscyplinujące, a prawie połowa z nas – 45 proc. - uważa, że są takie momenty, gdy zastosowanie kary cielesnej jest uzasadnione. O tym, że nie ma żadnych usprawiedliwień i bicie powinno być zabronione sądzi 32 proc. Polaków.
Niestety badania przeprowadzone przez Millward Brown SMG/KRC, na potrzeby kampanii ”Dzieciństwo bez przemocy”, pokazują, że traktujemy przemoc fizyczną jako sposób na wychowywanie dzieci. Dla 19 proc. z nas to metoda wychowawcza, jak każda inna. 7 proc. uderzyło dziecko w twarz, a 6 proc. przyznało się do tego, że uderzyło dziecko na tyle poważnie, że konsekwencją był uraz fizyczny!
Psycholodzy mówią stanowczo: nie zależnie od tego, czy dajemy dziecku klapsa, wykręcamy rękę, ciągniemy za ucho - to wszystko jest przemoc fizyczna, gdyż staramy się osiągnąć pożądane zachowanie dziecka za pomocą siły.
Ale są też takie nasze działania, które nie zostawiają żadnych siniaków i zadrapań, a czynią nieodwracalne zmiany w mózgu maluszków. To właśnie zespół dziecka potrząsanego. Dziecka najczęściej bardzo małego, góra rocznego, a z reguły nie mającego więcej niż 5-8 miesięcy.
To są właśnie te sytuacje, kiedy wycieńczone całodobową opieką nad dzidziusiem nie wytrzymujemy, puszczają hamulce i zdarza się nam potrząsnąć dzieckiem, aby je uspokoić.
W Stanach Zjednoczonych notuje się takich przypadków 50 tys. rocznie, z czego jedna czwarta dzieci umiera w wyniku trwałego, nieodwracalnego uszkodzenia mózgu. A to przecież tylko zgłoszone przypadki, a ile takich sytuacji ma miejsce w zaciszu naszych domów?
Oprócz skrajnej konsekwencji, jaką jest śmierć, takie maluszki mogą mieć problem ze wzrokiem, słuchem, być opóźnione w rozwoju intelektualnym i fizycznym. Trudniej uczą się mówić, mają kłopoty z pamięcią i ogólnie trudności w nauce szkolnej.
Problem potrząsania dzieckiem to niestety problem, nad którym często przechodzimy obojętnie. Nie raz widzimy, jak na palcu zabaw zdenerwowany rodzic chce w ten sposób uspokoić dziecko. Sami w domu też pewnie nie raz zrobiliśmy to. Jesteśmy młodzi, nie mamy jeszcze doświadczenia w byciu rodzicem, mamy różne inne problemy, a płacz wywołuje w nas frustrację.
- To typowe - mówi psycholog dziecięca Dorota Kalinowska. Niestety nasz stres plus płacz dziecka to wybuchowa mieszanka.
A więc co można zrobić? Przede wszystkim rodzice, dostrzegający problem, powinni rozwijać w sobie umiejętność radzenia sobie ze stresem i frustracją. Jeżeli dostrzeżemy problem, to już połowa sukcesu” – mówi psycholog. Niekiedy potrzebna jest grupa wsparcia lub praca z psychologiem.
Następnym krokiem jest ułożenie planu działania. A więc kiedy dopada już nas kryzys sprawdzamy:
Możemy też podać smoczek, wyjść na spacer, poprosić kogoś z domu, aby zajął się dzieckiem, a my w tym czasie odejdźmy i starajmy wyciszyć się.
To na początku może być bardzo trudne, aby w chwili, kiedy prawie dochodzimy do zenitu, móc się przekierunkować. Ale najważniejsze to zmiana nastawienia, żebyśmy wszyscy rozumieli, że potrząsanie dzieckiem to beznadziejny sposób na rozwiązywanie problemów. Oprócz krzywdy emocjonalnej i fizycznej, niestety uczymy nasze dzieci też tego, że siła fizyczna to najlepszy sposób osiągania celów. To przemoc w czystej postaci i należy jej zdecydowanie powiedzieć „nie”.
Źródło: wp
Zobacz też:
Reaguj na przemoc wobec dzieci Każdego dnia tysiące dzieci w Polsce jest bitych, maltretowanych, poniżanych, wykorzystywanych seksualnie... Same nie mogą się obronić. Skala zjawiska krzywdzenia dzieci w Polsce jest niepokojąca. Według badań Fundacji Dzieci Niczyje, co 5. dziecko w Polsce doświadczyło przemocy fizycznej lub psychicznej ze strony osób dorosłych, a co 7. jakiejś formy wykorzystywania seksualnego. W związku z Międzynarodowym Dniem Przeciwdziałania Przemocy wobec Dzieci , który obchodzony jest 19. listopada, Krajowe Partnerstwo na rzecz Ochrony Dzieci przed Przemocą przypomina, jak ważne jest reagowanie na przemoc wobec dzieci. Zawsze. Świadkowie przemocy wobec dzieci Zdarzyło ci się słyszeć krzyki u sąsiadów i płacz dziecka za ścianą? Widziałaś rodzica szarpiącego dziecko w sklepie lub autobusie? Obserwowałaś agresywne zachowanie opiekuna, który wykrzykuje do syna lub córki zbyt wiele zbyt mocnych słów? A może zdarzyło ci się zobaczyć niepokojące siniaki u dziecka, które codziennie spotykasz w windzie? Słyszałaś malca, który mówi o seksie w nienaturalny dla swojego wieku sposób? Krajowe Partnerstwo na rzecz Ochrony Dzieci przed Przemocą przypomina, że dzieci same nie mogą się obronić i apeluje o podejmowanie działania w razie najmniejszych wątpliwości czy podejrzeń. - Świadomość problemu przemocy wobec dzieci , dzięki prowadzonym kampaniom i większej otwartości mediów na podejmowanie tego tematu, jest dziś w Polsce większa niż kilkanaście czy nawet kilka lat temu. Jednak wciąż pozostaje ogromnie dużo do zrobienia. Często usprawiedliwiamy brak reakcji. Pojawia się myśl: To wewnętrzna sprawa tej rodziny, nie będę się wtrącać. Tymczasem, zaniechanie reakcji może prowadzić do tragedii.– mówi dr Monika Sajkowska, prezeska Fundacji Dzieci Niczyje koordynującej Krajowe Partnerstwo na rzecz Ochrony Dzieci przed...
Przemoc fizyczną wobec dzieci akceptuje prawie 50 proc. Polaków, choć w Polsce od kilku lat mamy prawny zakaz bicia dzieci . O tym, z czego to wynika, i jakie szkody wyrządza przemoc całej rodzinie, rozmawiamy z psychologiem – dr Aleksandrą Piotrowską, ambasadorką akcji społecznych Rzecznika Praw Dziecka zapobiegających krzywdzeniu najmłodszych. Większość Polaków nadal uważa, że dziecku można dać klapsa. Z czego wynika akceptacja dla przemocy fizycznej? W większości polskich rodzin dopuszcza się przemoc wobec dzieci. Wynika to w dużej mierze z tradycji. Co więcej – nazywa się ją wychowywaniem albo dyscyplinowaniem . Polski rodzic wymierzający dziecku policzek, dający klapsa , przytrzymujący za ramię w taki sposób, że przez dwa tygodnie utrzymuje się wyraźny ślad, uważa, że jest troskliwy. Jak polscy rodzice wypadają na tle Europy? W kwestii przemocy fizycznej wobec dzieci bliżej nam do Rumunii, Ukrainy, Białorusi niż do krajów zachodnich. To, z czym próbowaliśmy się zmierzyć, wprowadzając m.in. ustawę o przemocy w rodzinie, a co ciągle jest przez sporą część społeczeństwa poddawane w wątpliwość, w krajach europejskich już od ponad 20 lat stanowi rzeczywistość prawną. W Polsce zakaz bicia dzieci reguluje Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie oraz Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Od 2010 roku zapisany jest w nich zakaz stosowania jakichkolwiek kar cielesnych wobec dzieci przez osoby wykonujące władzę rodzicielską oraz sprawujące opiekę lub pieczę nad małoletnim. Ustawa uprawnia pracowników socjalnych do interweniowania, gdy zagrożone jest życie lub zdrowie dziecka. Decyzja taka nie może być podejmowana jednoosobowo, ale wspólnie z funkcjonariuszem policji i przedstawicielem służby zdrowia. Kto najczęściej stosuje przemoc fizyczną wobec dzieci? Zwykle mamy takie skojarzenia: ktoś obcy napadł dziecko w ciemnej uliczce i je...
– Bicie dzieci to wyraz frustracji i braku cierpliwości – przekonuje Marek Michalak, Rzecznik Praw Dziecka. – To niedobra metoda wychowawcza – dodaje. Z badań przeprowadzonych na jego zlecenie wynika, że wciąż ponad połowa Polaków (58 proc.) uważa, że uderzenie dziecka nie jest niczym złym, a co czwarty (26 proc.) akceptuje bicie dzieci jako metodę wychowawczą. Zobacz też: Jesteś dzieckiem - jesteś człowiekiem. Ogólnopolski Dzień Praw Dziecka Po co kolejna kampania? Rzecznik Praw Dziecka od lat nagłaśnia problem przemocy wobec dzieci. Wcześniejsze kampanie to m.in. „ Bicie uczy, ale tylko złych rzeczy” oraz „Reaguj, masz prawo!”. Choć w ciągu kadencji Marka Michalaka jako Rzecznika Praw Dziecka (od 2008 roku) akceptacja dla wychowania przez klapsy i lanie spadła o 20 proc., to problem nadal istnieje. Aby po raz kolejny nagłośnić problem, ruszyła kolejna kampania społeczna pod hasłem „Bicie, czas z tym skończyć” . Towarzyszy jej spot, który ponownie wyreżyserował dla RPD Jan Komasa. Zobacz spot kampanii: Bicie dzieci jest bezprawne Okazuje się, że jedynie co trzeci Polak wie o zakazie bicia dzieci , zapisanym w polskim prawie od 2010 roku. Do bicia dziecka pasem lub innym przedmiotem przyznało się 7 proc. rodziców – wynika z tegorocznego raportu RPD. Blisko połowa badanych stosuje klapsy wobec chłopców, a niemal jedna czwarta wobec chłopców i dziewczynek. Najmniej rodziców policzkuje swoje dzieci, natomiast 67 proc. rodziców – krzyczy na dziecko . – W Polsce nadal potrzebna jest edukacja społeczna o przemocy w wychowaniu i o prawach dziecka – komentuje prof. Ewa Jarosz, pedagog z Uniwersytetu Śląskiego i Społeczna Doradczyni Rzecznika Praw Dziecka. Zobacz też: Klapsy są w Polsce prawnie zabronione! Co Polacy sądzą o laniu i klapsach? Z badania RPD wynika m.in., że: Osoby starsze częściej akceptują klapsy...
