Nie chce chodzić do przedszkola

Czasami pójście dziecka do przedszkola wiąże się z traumatycznymi rozstaniami i wręcz rozpaczą, która odbija się na atmosferze w domu. Gdy dziecko płacze w przedszkolu i sytuacja nie zmienia się wraz z upływem czasu należy przyjrzeć się uczuciom dziecka, a niekiedy skorzystać z pomocy psychologa. Rozmawiamy z  Beatą Chrzanowską-Pietraszak , psycholożką, psychoterapeutką, pedagogiem specjalnym z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej „Uniwersytet dla Rodziców”, która prowadzi też stronę na Facebooku „Zakamarki rodzicielstwa” . Spis treści:  ​Dziecko płacze przy rozstaniu w przedszkolu Dziecko płacze w przedszkolu - czego nie robić? Dziecko płacze w przedszkolu - rola rodzica Co zrobić, by dziecko nie płakało w przedszkolu?  Jak długo dziecko płacze w przedszkolu? Jak zostawić płaczące dziecko w przedszkolu? Co zrobić, gdy dziecko płacze w przedszkolu? ​Dziecko płacze przy rozstaniu w przedszkolu Dlaczego dla niektórych dzieci pierwsze dni w przedszkolu są takie trudne? Często zdarza się sytuacja, że dziecko płacze przy rozstaniu w przedszkolu.  - Postawmy się w sytuacji dziecka. Maluch, który jeszcze niewiele wie o świecie, trafia w miejsce, którego nie zna albo które widział tylko raz czy kilka razy. W dodatku zmieniają się reguły gry : nagle wokół pojawia się mnóstwo innych dzieci, a zamiast mamy, babci czy niani , którą miało dotąd na wyłączność, jest pani, która ma pod opieką wiele osób (a więc nie można liczyć na sto procent jej uwagi). Nie każdy trzylatek daje sobie z tym radę, zwłaszcza jeśli dotąd nie miał zbyt wielu kontaktów z rówieśnikami i rzadko rozstawał się z najbliższymi. Dziecko płacze w przedszkolu - czego nie robić Dziecko płacze w przedszkolu - co możemy zrobić w tej sytuacji lub czego nie robić? - Zacznę od tego, czego nie...

Z powodu problemów rodzinnych posłaliśmy naszego syna do przedszkola w połowie roku szkolnego. Maciuś ma prawie pięć lat, jest duży, wygadany, spragniony towarzystwa rówieśników. Niestety, od pierwszego dnia nie odzywał się tam do nikogo. Początkowo bagatelizowaliśmy ten problem, zwłaszcza że w domu chętnie opowiadał o tym, co działo się w przedszkolu. Po pewnym czasie, dość nieśmiało, ale zaczął odzywać się do dzieci. Do tej pory jednak sam nie zaczyna rozmów i nie odzywa się do nauczycielek. Czy pomogłaby mu wizyta u logopedy? Maria z Krakowa Nie ma sensu umawiać się na wizytę do logopedy, bo nawet najlepszy specjalista nie będzie mógł Maciusiowi pomóc. Po prostu synek nie wymaga konsultacji logopedycznej. Chłopiec nie ma przecież zaburzeń mowy – opisujecie go Państwo jako domowego gadułę, który nie ma problemu z wyrażeniem tego, co chce powiedzieć. Prawdopodobnie w jego przypadku mamy do czynienia z zahamowaniem mowy, które psycholodzy nazywają mutyzmem wybiórczym. Najczęściej taki stan pojawia się, gdy dziecko przeżywa różne sytuacje związane z napięciem bądź stresem. Wówczas bardzo dobrze i sprawnie posługuje się mową wśród bliskich i znajomych osób, a przestaje się jednak odzywać poza domem, np. w przedszkolu. W przypadku Maćka radziłabym Państwu skontaktować się z poradnią psychologiczną. Na pierwszą rozmowę z psychologiem proszę jednak iść bez synka, by nie stwarzać w ten sposób dodatkowych stresujących go sytuacji. Można też się domyślać, że pewien wpływ na powstanie opisywanego przez Panią problemu miały wspomniane na początku listu „problemy rodzinne”. Ale to tylko moje przypuszczenia, ponieważ nie znam bliżej Państwa sytuacji rodzinnej. Aby Panią uspokoić dodam, że zazwyczaj rezygnacja dziecka z posługiwania się mową nie utrzymuje się zbyt długo. Nie należy jednak wywierać żadnego nacisku, nie wolno zawstydzać go z...

Jak może wyglądać pierwszy dzień w przedszkolu ? Przeczytajcie relacje mam, które przedszkolny debiut swoich pociech mają już za sobą. Polecamy także: Będzie dobrze! Rady na pierwsze dni w przedszkolu Magda Kantorska :"Siedziałam w domu jak na szpilkach" Karol (3 i pół roku) poszedł do przedszkola 2 tygodnie temu. Przez kilka dni chodziliśmy tam popołudniami, a ja zostawałam na zajęciach razem z nim. We wtorek miał zostać na 2 godziny sam. Śniadanie zjadł w domu. Umowa była taka, że przyjdę po niego przed zupką. Chociaż wiedział, że dziś zostanie w przedszkolu beze mnie, nie obyło się bez płaczu . Nie chciał się ode mnie odkleić, ale panie zaprowadziły go do sali. Siedziałam w domu jak na szpilkach. Może płacze? Może wpadł w histerię? Zastanawiałam się, czy zadzwonić. Po godzinie dostałam MMS-a ze zdjęciami: Karol świetnie się bawił . Kilka razy pytał, kiedy przyjdę, ale kiedy przyszłam zgodnie z umową (przed zupką) był tak zajęty, że zauważył mnie dopiero po kilku minutach. Nie chciał powiedzieć jak było. Po przedszkolu zabrałam go na lody. Szokiem było dla mnie to, że musiałam tak po prostu go zostawić. Myślałam, że może posiedzę z nim chwilę, żeby się oswoił. Panie stwierdziły jednak, że tak byłoby pewnie codziennie. Teraz też szybko wychodzę. Jeśli Karol płacze, jedna z pań siedzi z nim chwilkę na ławce. To sprawdza się najlepiej.    Magdalena Mielczyk: "Pierwszego dnia odprowadził go tata. Ja szłam kilka kroków za nimi" Mój Antek pierwszy raz poszedł do przedszkola rok temu. Miał wtedy niecałe 3 lata. Zanim tam trafił, zamartwiałam się przez całe wakacje . Jak sobie poradzi? Czy nie będzie za mną płakał? Czy nie będzie się bał zostać sam? Itp, itd. Wiedziałam, że bardzo rwie się do dzieci, do towarzystwa. Gdy podczas spacerów mijaliśmy przedszkole w naszej okolicy, zaglądał...