Wiersze o jesieni mogą być wesołe, optymistyczne i pełne barw. Mogą też skłaniać do refleksji, zadumy, pełne kropel deszczu i powiewów wiatrów. Z myślą o młodszych oraz starszych dzieciach zebraliśmy przepiękne jesienne wiersze najwybitniejszych polskich autorów.
Spis treści:
Krótkie, rymowane wiersze o jesieni prawdopodobnie najbardziej spodobają się przedszkolakom i młodszych uczniom, ale... wielu dorosłym też będzie trudno odmówić im uroku.
Złoty pajączek
Skąd ta złota nitka? Skąd
Na choince nam się plącze
Kto tę nitkę lśniącą prządł?
Złoty wysnuł ją pajączek
Snuł dzień cały złotą nić,
I znikł gdzieś na złotych ścieżkach
Chcesz go znaleźć? – to spać idź,
Bo on w śnie twoim mieszka.
J. Ficowski
***
Zbieramy kasztany
Zbieramy kasztany,
robimy w nich dziurki,
a wtedy je można
nawlekać na sznurki.
Tak robi się lejce,
naszyjnik z korali.
Kasztany, kasztany
będziemy zbierali.
W. Broniewski
***
Bukieciki
Posypały się listeczki dookoła.
To już jesień te listeczki z wiatrem woła.
Opadnijcie moje złote i czerwone.
Jestem jesień, przyszłam tutaj w waszą stronę.
Lecą listki, lecą z klonu i z kasztana.
Będą z listków bukieciki złote dla nas.
L. Krzemieniecka
***
Jesienny wiatr
Wiatr jesienią ma robotę
w nocy i za dnia.
Ciągle strąca liście złote
i przed siebie gna.
I nasiona drzew bez liku
nosi tu i tam.
Kiedy spoczniesz już, wietrzyku?
Powiedz, powiedz nam!
Po zielonym wielkim lesie
wiatr piosenki dzieci niesie.
Aż się dziwią stare drzewa
Kto was tak nauczył śpiewać?
H. Ożogowska
***
Najsłynniejszym wierszem-wyliczanką o darach w kolorach jesieni jest chyba „Wpadła gruszka do fartuszka, a za gruszką dwa jabłuszka. A śliweczka spaść nie chciała, bo śliweczka nie dojrzała”. Jakie jeszcze są proste, rymowane wiersze o jesieni? Mieniące się złotem babiego lata, błyszczące od kasztanowych łupin i oczywiście w całej gamie barw jesiennych liści.
Wrzesień
Jeszcze lato nie odeszło,
a już jesień bliska.
Wrzesień milczkiem borowiki
skrył we wrzosowiskach,
na polany rude rydze
stadkami wygonił
i rumiane jabłka strąca
Raz po raz z jabłoni.
Jeszcze słońce o południu
tak potrafi przypiec,
jakby to nie wrzesień rządził,
lecz upalny lipiec.
Ale już chłodniejsze noce,
niż bywały w lecie.
Liściom – żółknąć czas,
a ptakom – za morza odlecieć.
J. Ficowski
***
Hafciarka jesienna
Tu – złoty liść. Tam rudy blask
i srebrny mech na śliwie.
Otwieraj oczy i patrz! Patrz!
Barwami cię zadziwię.
W złotym szeleście stoi klon
i szumi jak muzyka.
A złoto, poszum czyjeż są?
Toć pana Października.
H. Januszewska
***
Jesienią
Jesienią, jesienią
Sady się rumienią:
Czerwone jabłuszka
Pomiędzy zielenią.
Czerwone jabłuszka,
Złociste gruszeczki
Świecą się jak gwiazdy
Pomiędzy listeczki.
- Pójdę ja się, pójdę
Pokłonić jabłoni,
Może mi jabłuszko
W czapeczkę uroni!
- Pójdę ja do gruszy,
Nastawię fartuszka,
Może w niego spadnie
Jaka śliczna gruszka!
Jesienią, jesienią
Sady się rumienią:
Czerwone jabłuszka
Pomiędzy zielenią.
***
Jesienne liście
Z tym jesiennym wiatrem
tańczą sobie liście,
tańczą sobie tańczą
czerwone złociście.
Z tym jesiennym wiatrem
odtańczą daleko,
i nie skończą tańczyć,
aż za siódmą rzeką.
Aż za siódmą rzeką,
Aż za siódmą górą,
Aż je śnieg przykryje
Grubą, białą chmurą
E. Szelburg-Zarembina
Wśród wierszy o jesieni dla dzieci znajdziemy również propozycje nieco bardziej nostalgiczne, akcentujące deszczową, wietrzną i smutniejszą twarz jesieni. To jesienne oblicze również może stanowić ciekawy i inspirujący temat do rozmowy z dzieckiem w przedszkolu, szkole lub w domu.
Zaszumiało jesienią
Zaszumiało jesienią
Zapłakało jesienią
Zastukało jesienią do okien
Zapłonęło czerwienią
Zaszkodziło marzeniom
Zadudniło, zawisło obłokiem.
Chociaż nie chce się wierzyć
To od ciebie zależy
Ile będzie jesieni w tym roku
Czy nas wiatrem zawieje
Czy zabierze nadzieje
I roztopi w zbyt wczesnym półmroku?
Czy uśmiechem jarzębin
Krótkie dni nam obrębi
I przyjaznym odezwie się świerszczem?
Czy się smutkiem zadławi
W czarnym kluczu żurawim
I niedobrym przegna nas wierszem?
Czy nam jakoś przeminie
Przy nagrzanym kominie
Będzie śmiać się czy raczej zapłacze?
Czy zmokniętym szarakiem
Pójdzie z deszczem na bakier
Między drogi pożółkłe i sosny?
Czy jabłuszkiem wesołym
Będzie toczyć się kołem
I dotrwamy, przetrwamy do wiosny?
A. Osiecka
***
Pan Listopad
Jest sobie taki domek
od wszystkich domków inny -
ma okna zapłakane,
ma dwie płaczące rynny.
Przed domkiem rośnie wierzba
płacząca oczywiście,
srebrnymi łzami płacze
i gubi łzawe liście.
A w domku pan Listopad
bez przerwy tkwi przy stole,
chusteczką łzy ociera
i robi parasole.
Jeść nie chce, spać nie może,
Nie myje się, nie goli
i tylko gorzko płacze
nad każdym z parasoli.
Zmizerniał, sczerniał, wychudł,
wygląda coraz gorzej,
na spacer nie wychodzi...
Tak dłużej być nie może!
Któremuś z parasoli
to życie wreszcie zbrzydło,
więc z nocy po cichutku
rozwinął czarne skrzydło.
Kościaną rączką lekko
uchylił okiennicę
i razem z Listopadem
wyfrunął na ulicę.
Fruwali nad dachami
i zataczali kółka
krążyli po ogrodach,
płynęli po zaułkach.
A ci, co ich widzieli,
mówili, że — rzekomo,
Listopad własną chustką
ocierał oczy domom.
Płaczącej wierzbie gładził
podobno czule włosy,
a potem bardzo długo
wycierał rynnom nosy.
I płakał przy tym, płakał,
i łez powstrzymać nie mógł,
choć wkrótce z tego płaczu
do suchej nitki przemókł.
I kto go wie, czy w końcu
w łzach własnych nie utonął,
bo rano nad kałużą
parasol znaleziono.
W. Chotomska
Zobacz także:
Rymowanki dla dzieci wspierają naukę mówienia, poprawiają dykcję oraz pamięć, doskonalą poczucie rytmu i wzbogacają słownictwo. Dzieci za nimi przepadają, warto więc to wykorzystać i uczyć malucha takich popularnych wierszyków . Rymowanki możecie powtarzać podczas spacerów, wspólnej zabawy. Świetnie sprawdzą się także w trakcie zwykłych, codziennych czynności. Spis treści: Rymowanki dla dzieci: śmieszne warianty Wierszyki – rymowanki dla dzieci Rymowanki dla dzieci: krótkie i wpadające w ucho Rymowanki dla dzieci: śmieszne warianty Rymowanka może być formą zabawy, ale też nauki. I nie chodzi tutaj o ćwiczenie pamięci. Gdy będziesz uczyć dziecko tabliczki mnożenia , części ciała lub higieny, np. mycia zębów lub rąk – rymowanki sprawdzą się doskonale! Szur szur szur Szur szur szur rączki myję, chlap chlap chlap buzię, szyję. Plusk plusk plusk brzuszek, nóżka - tyle dźwięków słyszą uszka! Sześć razy sześć Gdy się witamy mówimy „cześć”, Sześć razy sześć – trzydzieści sześć. W moim albumie kolekcja zdjęć, Pięć razy pięć – dwadzieścia pięć. Stado kangurów unika lwa, Sześć razy siedem – czterdzieści dwa. W sklepie sprzedają nowe rowery. Sześć razy dziewięć – pięćdziesiąt cztery. Mały misio dużo je Mały misio dużo je chce być silny – to się wie. Mały lisek dużo je chce być sprytny – to się wie. Mała małpka dużo je chce być zwinna – to się wie. A ty – jeśli wszystko zjesz – będziesz tym, kim tylko chcesz! Tu sroczka kaszkę ważyła Tu, tu sroczka kaszkę warzyła, ogonek sobie sparzyła... Temu dała na miseczkę, temu dała na łyżeczkę, temu, bo grzecznie prosił, temu, bo wodę nosił, a temu najmniejszemu nic nie dała, tylko ogonkiem zamieszała, i frrrr... poleciała i TU się...
Wiersze o zimie to doskonała propozycje do czytania w grudniu, styczniu i lutym. Czytanie wierszyków sprawia, że dziecko rozwija wyobraźnię, umiejętności językowe i ćwiczy pamięć . Zapoznaj malucha z wybranymi przez nas zimowymi wierszykami — są wśród nich bardzo proste rymowanki, krótkie wiersze o śniegu i zimie. Spis treści: Piękny wiersz o zimie „To już zima” Jerzego Ficowskiego Krótki wiersz o mrozie: „Mróz” Józef Ratajczak Wiersz o śniegu: „Zima" Józef Czechowicz Krótki wiersz o zimie „Jedzie Zima" autor nieznany Zimowy wiersz: „Zła zima" Maria Konopnicka Wiersz o zimie: „Zima" Maria Konopnicka Wiersz zimowy: „Lepimy bałwana” Tadeusz Kubiak Wiersz o pięknie zimy: „Bajka o ziemi naszej” Mieczysław Jastrun Wierszyk o zimie: „Zima w lesie” Maria Czerkawska Wiersz o szronie: „Szron” Jerzego Ficowskiego Wierszyki o bałwankach Piękny wiersz o zimie „To już zima” Jerzego Ficowskiego Kiedy woda udaje, że jest szkłem, to już wiem, co to znaczy, dobrze wiem: to już zima. Kiedy deszczyk się zamienia w biały puch, zwykły deszczyk z jesiennych słot i pluch, to już zima. Kiedy z ziemi tysiące różnych barw znikną gdzieś, jakbyś wszystkie gumką starł to już zima. Kiedy rankiem wyrosną u twych szyb srebrne kwiaty, choć nie siał tam ich nikt, to już zima. Kiedy oddech bielutki frunie z ust, bo go mróz tak pobielił, tęgi mróz, to już zima. Po tym wszystkim, com przed chwilą rzekł, poznasz łatwo, gdy spadnie pierwszy śnieg, że już zima. Krótki wiersz o mrozie: „Mróz” Józef Ratajczak Mróz macza brodę w rosie, Pociąga czerwonym nosem, tupie butami u progu, zdmuchuje w piecu ogień. Soplem się podpiera, lodem w trawach trzeszczy, na drzewach rad i nierad, śnieżynki rozwiesza....
Czy w Halloween w ogóle składa się życzenia? A dlaczego nie? W końcu 31 października to wyjątkowy dzień w roku i znakomita okazja, by podzielić się z innymi swym upiornie dobrym nastrojem. I życzyć wszystkim zabawy godnej najmroczniejszego dnia w ciągu roku. Wśród naszych propozycji znajdziesz życzenia i wierszyki, które można komuś wysłać lub wyrecytować przed hasłem „cukierek albo psikus". Spis treści : Życzenia na Halloween Wierszyki na Halloween Krótkie wierszyki halloweenowe Życzenia na Halloween Nietoperze, pajęczyny, Hej chłopaki i dziewczyny Czas się przebrać za upiora Straszyć, bać i śmiać się pora! *** Z dyni bije ciepły blask Pająk przędzie czarną nić Halloween świętować czas Zamiast lękać się i kpić. Przyjmij życzenia wesołej zabawy w Halloween! *** Białe płachty, białe kości Kły, kikuty, krosty, szramy Hej wampiry, blade damy W Halloween – dużo radości! *** Niech Ci żaden mały dzikus Nie zakrzyknie w ucho: „Psikus!” Niech wystarczy Ci słodyczy... ... z rodziną życzy *** Z okazji święta dyń i wampirów Czarownic, duchów i nietoperzy Życzę smętnego wiatru porywów I stroju, który upiornie leży. Baw się potwornie, śmiej się najgłośniej Cukierków nie chowaj przed nikim zazdrośnie. *** Niechże strach wypłoszy spleen Wesołego Halloween! Wierszyki na Halloween Jakie słodycze lubią czarownice? Żelkowe dżdżownice. A mumie i inne szkarady? Pająki z czekolady. Potwory halloweenowe Lubią też duszki bezowe. *** Gdy tylko dzień zapadnie głuchy, Kawały sobie robią duchy. Zaczyna się wśród duchów ruch, Buch! Duch ducha w ucho. Buch! Duch ducha w brzuch. Potem duch duchowi mówi coś do słuchu W rodzaju: - Ty głupi duchu, Czego bijesz po uchu? - Ja? -...
