Zabawy zimowe na śniegu:
Zabawy zimowe na niepogodę:
Na zaśnieżonym trawniku można robić mnóstwo wspaniałych rzeczy. Poniżej nasze propozycje fajnych zimowych zabaw na śniegu.
Idealnie nadają się do tego foremki do babek z piasku. Zresztą co tam foremki! Jeśli śnieg jest lepki można go kształtować i bez foremek. Spróbujcie lepić figurki zwierząt: żółwia, zająca, psa, kota, słonia. Takie zabawy na śniegu są dla dziecka bardzo atrakcyjne!
Banalna zabawa na śniegu? Nie dla twojego dziecka. Gdy już ulepicie bałwana:
Dla maluchów to wielka frajda, a dla ptaków sprawa życia i śmierci, dlatego nie wychodźcie z domu z pustymi kieszeniami. Zabierzcie ziarna, kawałek słoniny (zawieście go na gałęzi na sznureczku albo na rozciągniętym spinaczu) i urządźcie ptakom przyjęcie. To świetna okazja, by przyjrzeć im się z bliska i okazja do wypróbowania innych naszych zabaw na śniegu!
W mieście chlapa i korki? Poszukajcie zimy w górach. Wyjechać można już z półrocznym niemowlęciem (młodszym dzieciom raczej nie służy gwałtowna zmiana klimatu), najlepiej na co najmniej dwa tygodnie, by malec zdążył się zaaklimatyzować.
Dobra rada: Poszukajcie ośrodka nastawionego na przyjmowanie rodzin z małymi dziećmi. Dzięki temu wy nie będziecie przeszkadzać innym, a inni – wam. Poza tym będziecie mogli liczyć na wiele udogodnień. Takich miejsc jest coraz więcej. Interesuje was nauka jazdy na nartach dla dzieci? W niektórych z nich na najmłodszych czeka szkółka narciarska czy ośla łączka po której nie jeżdżą dorośli. Być może traficie nawet na przedszkole, w którym maluchy bawią się i uczą, podczas gdy ich rodzice szaleją na stoku.
Na sanki można się wybrać już z dziewięcio-, dziesięciomiesięcznym niemowlakiem. Warunek: dziecko musi już samodzielnie siedzieć. To stara jak świat zabawa na śniegu, ale nieodmiennie cieszy każde kolejne pokolenie dzieci.
Starszego malca (już dwu-, trzylatka) ucz zasad bezpieczeństwa – tego, że zjeżdżając z górki trzeba uważać na innych, że pod górkę wchodzi się bokiem, że trzeba czekać na swoją kolej itd.
Nasza rada: Zamiast przytupywać z zimna na szczycie górki i czekać, aż twoja pociecha wgramoli się na szczyt, zjeżdżaj wraz z nią. Już niedługo będzie wolała bawić się z kolegami, więc korzystaj z okazji.
Przeczytaj: Jakie sanki wybrać dla dziecka? [Przegląd]
Zdaniem fachowców naukę najlepiej rozpocząć, gdy dziecko ma sześć lat. Jego mięśnie i stawy są już wówczas wystarczająco rozwinięte, a malec wciąż jeszcze ma blisko do ziemi, więc upadki nie są groźne.
Sprawdź: Gdzie na ferie z dziećmi: ośrodki narciarskie w Polsce i za granicą
Naukę (najlepiej pod okiem doświadczonego instruktora) może rozpocząć cztero-, pięciolatek, jednak na ślizgawkę (choćby niewielką, np. zamarzniętą kałużę) warto zabrać młodsze dziecko. Stąpanie po śliskim lodzie (nawet bez łyżew) to przecież bardzo ciekawe doświadczenie i doskonała zabawa!
Nie wyjechaliście w góry, a w okolicy nikt nie ma konia i sań? Poprzekładajcie sznurki sanek przez deseczki tak, by je połączyć, znajdźcie rącze konie (w tej roli najlepiej sprawdzą się tatusiowie) i jazda! Pilnujcie tylko, by nie pogubić pociech na zakrętach. Rozbawionym ojcom zdarza się to bardzo często.
Nie oszukujmy się, zima nie zawsze jest piękna. Gdy za oknem jest tak paskudnie, że nawet pies odmawia wyjścia na spacer, lepiej odpuścić sobie spacer i zostać w domu.
Nie macie nic do roboty? Nadmuchajcie tyle balonów, ile tylko zdołacie (najlepiej przy użyciu pompki). A potem podrzucajcie je, przysypujcie się nimi i odgarniajcie je niczym zwały śniegu. I koniecznie zróbcie sobie zdjęcia. Zakład, że nikt nie będzie miał ponurej miny?
Ta zimowa zabawa rozbudzi kreatywność dziecka! Gdy za oknem leje zamiast sypać, wyczarujcie zimowy krajobraz sami.
Brakuje wam zieleni? Zasiejcie rzeżuchę, wetknijcie do doniczki cebulę i „piętkę” pietruszki. A potem podlewajcie i codziennie sprawdzajcie, jak wasze roślinki rosną. Dla maluszka to cenna lekcja przyrody i …cierpliwości. Poza tym, łatwiej przekonać się do zieleniny, jeśli się ją samemu wyhodowało.
Długie zimowe wieczory to fantastyczna okazja, by rozkochać malca w literaturze. Na pewno wiesz, że czytanie rozwija wyobraźnię, wrażliwość, pamięć, poszerza zasób słownictwa itd. Ale przede wszystkim otwiera przed malcem całkiem nowe światy, dostarcza pomysłów do zabaw i jest po prostu bardzo, ale to bardzo przyjemne.
Wystarczy kilka rzeczy, które znajdą się w każdym domu: szeroki szal, obrus albo ręcznik (można z nich robić peleryny, suknie balowe, turbany itd.), broszki z bezpiecznym zapięciem (przydają się do spinania szat), wszelkie nakrycia głowy (włącznie z tym zrobionym z gazety).
Przebieranki to nie tylko wielka frajda, ale także sposób na rozwijanie wyobraźni. Przy takich okazjach dzieci uczą się także, że nie trzeba wiele by świetnie się bawić i że na telewizorze świat się nie kończy.
Ta bardzo nietypowa zimowa zabawa poszerzy horyzonty malucha. Ciekawemu świata przedszkolakowi warto kupić globus albo dużą mapę świata.
Dzięki temu będzie wiedziało, że świat jest ogromny i różnorodny.
Zimą wszyscy potrzebujemy więcej kalorii, więc można od czasu do czasu trochę zaszaleć. Chrupiące, posypane śnieżkiem (czyli cukrem-pudrem) racuszki, jabłka pieczone z miodem albo konfiturami, ryż z jabłkami i cynamonem, orzechy czy figi, daktyle właśnie teraz smakują najlepiej. Pamiętaj jednak, że malec powinien jeść także dużo warzyw (potrzebuje teraz wyjątkowo dużo chroniącej przed przeziębieniami witaminy C) i mięso.
Twój malec stęsknił się za huśtawką, zjeżdżalnią i towarzystwem rówieśników? Zabierz go na plac zabaw pod dachem. Niech się wspina, „pływa” w basenie z piłeczkami, biega, słowem niech szaleje na całego.
Staraj się jednak wybierać pory, gdy nie ma wielkiego tłoku (lepiej unikać weekendów). Po pierwsze dlatego, że gdy dzieci jest zbyt dużo, dosłownie skaczą sobie po głowach, a wtedy łatwo o wypadek. Po drugie – w tłumie zawsze znajdzie się zakatarzony kaszlący brzdąc, który rozsiewa bakcyle na prawo i lewo. Pamiętaj że w sali zabaw można zostawić dopiero trzylatka. Młodsze maluszki mogą się bawić wyłącznie pod opieką rodziców.
Chcesz zrobić maluszkowi naprawdę wielką frajdę? Zabierz go na basen! Weźcie ze sobą dmuchane kółko, rękawki, piłkę i świetnie się bawcie.
Ogrody zoologiczne warto odwiedzać także zimą. Warto się wybrać do ZOO choćby po to by zobaczyć wielbłąda na śniegu – to naprawdę niecodzienny widok. Zwierzęta, które nie lubią chłodu znajdziecie w pawilonach. Warto przyjrzeć się uważniej zwłaszcza tym, które w lecie na ogół przegrywają z żyrafami i małpami – wężom, rybom, a może nawet paskudnym, włochatym pająkom.
Zobacz także:
Dokarmianie ptaków to nie tylko ogromna frajda dla dzieci i dorosłych, ale także doskonały sposób, aby rozwijać empatię, odpowiedzialność i obowiązkowość. Zanim zorganizujecie karmnik, powinniście dowiedzieć się, jak i czym dokarmiać ptaki. Wbrew pozorom nie jest to takie oczywiste. Tłumaczymy, co jedzą ptaki zimą, a także jakiego jedzenia pod żadnym pozorem nie należy im dawać. Spis treści : Dokarmianie ptaków zimą Co jedzą ptaki zimą? Jak prawidłowo dokarmiać ptaki zimą? Rodzaje karmników dla ptaków Dokarmianie ptaków zimą Co zazwyczaj sypiecie do ptasiego karmnika? To, co wydaje wam się najsmaczniejsze, np. okruszki słodkiej bułki z kruszonką, albo to, co zostało w domu, np. kilkudniowy chleb? To błąd. Takie pożywienie może wyrządzić ptakom więcej szkody niż przynieść pożytku. Ptaki należy dokarmiać tylko naturalnymi, nieprzetworzonymi produktami . Odpadają więc słodkie bułki, wafelki czy chrupki. Co jedzą ptaki zimą? Co można sypać do karmnika? To zależy od tego, kogo będziecie gościć w ptasiej stołówce. Każdy gatunek ptaków ma swoje ulubione „dania”. W przeważającej mierze są nasiona lub owoce. Sikorki – lubią słoninę (ale tylko surową), orzechy włoskie (łuskane), nasiona słonecznika oraz konopie. Gołębie, kawki i gawrony – można sypać im grubą kaszę, np jęczmienną, pszenicę, siemię lniane. Wróble i mazurki – chętnie jedzą proso, drobne kasze i ziarna słonecznika (bez łupinek). Trznadle – lubią proso, łuskany owies i płatki owsiane. Zięby i dzwońce – jedzą nasiona słonecznika i ziarno konopi. Kosy – uwielbiają owoce (jabłka, morele, czarny bez, jarzębinę, porzeczki, jagody, aronię, a także rodzinki i daktyle (koniecznie...
Zwierzęta zapadają w sen zimowy, by móc przetrwać niekorzystny dla nich okres chłodu. Znaczną część nagromadzonej energii musiałyby wtedy wykorzystać, by utrzymać ciepło. Do tego potrzebne jest jednak pożywienie, którego w okresie zimowym bardzo często brakuje. Sprawdź, jakie zwierzęta śpią zimą. Jeśli zostaną wybudzone przypadkiem – mogą mieć ogromny problem z ponownym zaśnięciem. Dlatego lepiej nie hałasować w lesie. Czym jest sen zimowy? Sen zimowy, nazywany także letargiem lub odrętwieniem, jest fizjologicznym stanem odrętwienia organizmu (nie jest to jednak dosłownie sen). Dochodzi wtedy do spowolnienia procesów życiowych: lekko spada temperatura ciała, następuje spowolnienie przemiany materii, pracy mózgu, a także akcji serca. Przed zapadnięciem w sen zimowy zwierzęta gromadzą zapasy tkanki tłuszczowej, dzięki której wytwarzane jest ciepło w organizmie w czasie snu. Zwierzęta zapadają w sen zimowy, gdy temperatury na zewnątrz stają się coraz niższe. Każdy gatunek ma jednak inny próg temperatur minusowych, będący sygnałem, że czas iść spać. W sen zimowy, poza ssakami, zapadają także gady, płazy i pajęczaki. Pamiętaj, że sen zimowy, to nie hibernacja . Podczas snu zimowego temperatura ciała spada tylko nieznacznie, natomiast podczas h ibernacji procesy metaboliczne są spowolnione w jeszcze większym stopniu niż podczas snu zimowego – występuje wtedy też głęboka hipotermia, czyli temperatura ciała zwierzęcia hibernującego zrównuje się z temperaturą otoczenia lub jest od niej minimalnie wyższa. Zwierzęta w Polsce, które zasypiają na zimę Zwierzęta, które przesypiają zimę lub przechodzą w stan hibernacji, to w większości mieszkańcy polskich lasów: Niedźwiedź brunatny (niekiedy wybudza się ze snu) Suseł (hibernacja) Nietoperz (hibernacja) Świstak...
Niesprzyjające warunki sprawiają, że zwierzęta muszą znaleźć sposób, aby przetrwać zimę. Podczas chłodniejszych miesięcy część leśnych zwierząt zapada w zimowy sen – to pomaga im przetrwać czas, kiedy brakuje pożywienia. Innym sposobem przetrwania zimy jest przemieszczenie się do miejsca, w którym jest ciepło i nie brakuje pożywienia. Taki model wybiera wiele gatunków ptaków, odlatujących do ciepłych krajów. Niektóre zwierzęta leśne w Polsce są jednak aktywne zimą. Temperatura poniżej zera i gleba pokryta warstwą śniegu to dla nich spore wyzwanie. Wiele ssaków podczas zimy zmienia futro z letniego na zimowe. Staje się ono dłuższe i gęstsze. Często zmienia się także jego ubarwienie. W ten sposób zwierzęta mogą lepiej maskować się podczas miesięcy zimowych. Zwierzęta leśne aktywne zimą Poniżej przedstawiamy zwierzęta, które zamieszkują tereny Polski i pozostają aktywne zimą oraz podajemy ich sposoby radzenia sobie podczas tej pory roku. Dużym wyzwaniem jest dla nich utrzymanie stałej temperatury ciała. To ogromny wysiłek energetyczny, do którego potrzeba dużej ilości pożywienia. Przykłady zwierząt aktywnych zimą : Wiewiórki Bobry Sarny i jelenie Gronostaje i łasice Zające Lisy Kuny Wydry Norniki Ryjówki Mysz leśna Dziki Żubry Wiewiórki Wiewiórki gromadzą zapasy na zimę – w różnych miejscach zakładają swoje spiżarki. Zaopatrują się między innymi w orzechy i żołędzie. Podczas zimy regularnie z nich korzystają. Choć zdarza się i tak, że czasami zapominają, gdzie znajdują się ich kryjówki. Bobry Bobry przystosowały się do przetrwania w trudnych warunkach zimowych. Zwierzęta te swoje zapasy zimowe magazynują w specjalnej norze. Znoszą tam pędy, gałęzie drzew i krzewów. Gdy temperatura spada poniżej...
