Dziecko często siusia i dużo pije? Tak zaczyna się jedna z najczęściej rozpoznawanych u dzieci chorób przewlekłych!

Cukrzyca typu 1 stanowi aż 90 proc. przypadków cukrzycy u dzieci. Często jest uwarunkowana genetycznie, a początek choroby wiązany jest z infekcjami wirusowymi. Początkowo schorzenie przebiega bezobjawowo, a pierwsze symptomy pojawiają się, gdy ok. 90 proc. komórek trzustki jest już zniszczonych i organ nie produkuje insuliny. Niekontrolowana lub źle kontrolowana cukrzyca typu 1 prowadzi do niewydolności narządów.

Cukrzyca typu 1 a ADHD

Okazuje się, że wiele dzieci cierpiących na cukrzycę typu 1 może mieć niezdiagnozowane ADHD. Zaburzenie to może utrudniać kontrolowanie cukrzycy, co zwiększa ryzyko ostrych powikłań, hospitalizacji i odległych przewlekłych powikłań.

Polscy naukowcy z Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego rozpoczęli badania, których celem jest opracowanie leczenia pozwalającego lepiej kontrolować cukrzycę typu 1 u dzieci z ADHD, ale ich badania mogą pomóc też dzieciom bez ADHD. Naukowcy chcą bowiem m.in. odkryć sposób na to, aby trzustka jednak produkowała insulinę, choćby w niewielkiej ilości, co ułatwiłoby kontrolowanie choroby.

Naukowcy chcą do swoich badań zaprosić dzieci chore na cukrzycę typu 1 i dotąd niezdiagnozowane pod kątem ADHD.

„W ramach badania zoptymalizowana zostanie terapia ADHD u ok. 150 pacjentów z ADHD i cukrzycą typu 1 (T1D). Badanie kliniczne oceni również bezpieczeństwo i skuteczność dwóch leków w terapii ADHD: metylfenidatuoraz lisdeksamfetaminy. Pierwszy z nich jest refundowanym lekiem w leczeniu ADHD u dzieci, drugi natomiast nową cząsteczką, niedostępną na polskim rynku. Proponowane badanie zwiększy dostępność do tego innowacyjnego preparatu dla pacjentów w Polsce” – wyjaśniła główna badaczka projektu, dr hab. n. med. Agnieszka Butwicka.

Sygnały, które mogą sygnalizować cukrzycę typu 1 u dzieci

Objawy cukrzycy typu 1 zwykle pojawiają się nagle i gwałtownie. Należą do nich:

• wzmożone pragnienie,
• częste oddawanie moczu i/lub moczenie nocne u dzieci,
• początkowo zwiększony apetyt, potem brak apetytu,
• spadek masy ciała,
• zapalenie zewnętrznych narządów moczowo-płciowych, a u małych dzieci pieluszkowe zapalenie skóry,
• zapalenie gardła bez gorączki,
• sucha skóra i śluzówki, zapadnięte gałki oczne,
• bóle brzucha, nudności i wymioty,
• narastające osłabienie, senność, rozdrażnienie, w końcu śpiączka/utrata przytomności,
• zapach acetonu z ust,
• zaburzenia ostrości widzenia,
• przyspieszony i pogłębiony oddech (tzw. oddech Kussmaula),
• skurcze mięśniowe.

Jeżeli w twojej rodzinie były przypadki cukrzycy, a u dziecka zaobserwujesz choć część wyżej wymienionych objawów, nie czekaj – jak najszybciej zgłoś się z dzieckiem do pediatry. Aby normalnie funkcjonować, mały cukrzyk potrzebuje podawania insuliny. Bez niej stan dziecka szybko będzie się pogarszał.

Źródło: Rynek Zdrowia, PAP

Piszemy też o:

• Syndrom zapomnianego dziecka – może przydarzyć się i tobie!
• O krok od tragedii: dziecko wypadło z koła ratunkowego
• Kolor kostiumu kąpielowego dziecka może uratować mu życie