„Huggy Wuggy”: bardzo groźny czy bardzo śmieszny? Brytyjska policja ostrzega rodziców

„Squid Game” to serial wyprodukowany w Korei Południowej. Jego tytuł nawiązuje do popularnej tam zabawy podobnej do naszej rodzimej gry w klasy. Jednak w serialu gra toczy się z jednej strony o wielkie pieniądze, a z drugiej – o życie, bo kto przegrywa, ten nie odpada z gry, ale ginie. W „Squid Game” trup ściele się gęsto, a zabijanie ludzi jest tam tak łatwe, jak eliminowanie przeciwnika w grze komputerowej. Czy takie treści powinny oglądać dzieci? Od rozrywki do przemocy Szkoły w Wielkiej Brytanii zaczęły informować rodziców swoich uczniów o serialu i o tym, aby dzieci go nie oglądały. Okazało się bowiem, że dzieciaki zaczynają wspólnie odgrywać brutalne sceny rozgrywające się w serialu. Podobne sytuacje zaobserwowano w belgijskich szkołach, gdzie podczas zabawy odpadające z niej dzieci były bite przez kolegów. W związku z naśladowaniem akcji serialu oraz zaburzeniami lękowymi i urazami, jakie takie zabawy wywołują u dzieci, niektóre szkoły zdecydowały się na zorganizowanie dodatkowych zajęć na temat przemocy. Niestety, dotyczy to szkół w Wielkiej Brytanii i Belgii, nie w Polsce, a u nas dzieci też oglądają ten serial. Kto dzieciom na to pozwala? Jedna ze znajomych nam mam, która wychowuje obecnie 11-latka, zdradziła, że wspólnie z synem obejrzała pierwszy odcinek serialu, gdyż jej dziecko wróciło ze szkoły z informacją, że jego koledzy oglądają tę produkcję i bardzo im się ona podoba. Nie zdołała w spokoju dokończyć odcinka, bo ogarnęła ją złość. „Jak to możliwe, że rodzice pozwalają dzieciom to oglądać? Jak to możliwe, że dzieci mają dostęp do takich treści? Jak to możliwe, że niektórzy rodzice nie mają nic przeciwko temu , aby ich jedenastolatki oglądały ten serial?” – pytała. Po pierwszym odcinku wytłumaczyła synowi, że nie zgadza się, aby oglądał on serial. Chłopiec zaakceptował decyzję mamy bez walki. Jednak jak...

„Aby dziecko mogło zachowywać się lepiej, potrzebuje tyle samo empatii i wsparcia, co osoba w depresji, choć tego typu zachowania zwykle nie zachęcają nas do bycia empatycznym” – twierdzi Dave Anderson, psycholog z Child Mind Institute w Nowym Jorku. Istnieje przekonanie, że złe zachowanie dziecka odzwierciedla jego kiepskie wychowanie, a w rzeczywistości może ono wynikać z pewnych problemów natury biologicznej. W takich przypadkach typowe reakcje rodziców mogą nie przynieść pożądanych rezultatów, czyli poprawy zachowania malca. Dzieci biją, gryzą, kopią             Pediatrzy pod kierownictwem Michaela F. Lorbera przeprowadzili badanie, w którym przyjrzeli się 477 dzieciom w wieku od 6 do 24 miesięcy. Ich matki miały notować, jak często maluchy wykazywały się negatywnym zachowaniem, łącznie z biciem, gryzieniem i kopaniem. Wyniki obserwacji opublikowano na łamach Journal of Pediatrics. Okazało się, że tego typu zachowania były dość powszechne, w dodatku nasilały się wraz z wiekiem, a punkt kulminacyjny następował zwykle u dwulatków. Na tej podstawie naukowcy polecili pediatrom, by uspokajali rodziców, martwiących się niewłaściwym zachowaniem swoich dzieci. Zaznaczali jednak, że tego typu wybuchy agresji powinny być od początku zmieniane. Rodzice powinni ustalać jasne granice i reagować w odpowiedni sposób. Zamiast karać jednak dziecko wrzaskiem, gniewem lub klapsem, lepiej odwrócić jego uwagę i nakierować ją na coś zupełnie innego. Niektóre dzieci zachowują się wyjątkowo agresywnie Naukowcy podkreślają, że wybuchy agresji to typowe zachowanie u najmłodszych , jednak u niektórych dzieci zdarzają się one wyjątkowo często i są bardziej nasilone. Wówczas potrzebna jest inna forma pomocy, takie problemy z zachowaniem mogą utrzymywać się dłużej, nawet u starszych dzieci. Jeśli wybuchy agresji u dziecka zdarzają się codziennie i nie wynikają z...

Najłatwiej jest zaszufladkować dziecko jako "niegrzeczne". Rozdrażnienie, zmęczenie, stres, wszystko to wrzucamy do jednego worka, bo efekt w sumie jest taki sam. A może warto jednak zastanowić się, dlaczego dziecko zachowuje się tak, a nie inaczej i znaleźć przyczynę. Nie ma przecież niegrzecznych dzieci , tylko są dzieci, którymi niewłaściwie się zarządza ;-) Naukowcy przez kilkadziesiąt lat badali, jaki wpływ na organizm i zachowanie dziecka,  może mieć wpływ dieta oraz spożywane pokarmy . Brytyjscy uczeni doszli do zaskakujących wniosków. Zbadali, czy przyjmowanie w diecie i pokarmach kwasu omega-3, ma znaczenie. Okazało się, że tak i to bardzo! Co to  są kwasy omega-3? Kwasy omega-3 są składnikiem budulcowym komórek układu nerwowego.  Odgrywają ogromną rolę w rozwoju funkcji poznawczych, takich jak spostrzeganie, pamięć, czy myślenie. Odpowiadają także za rozwój psychoruchowy dziecka, a także ostrość widzenia. Są jak widzicie, ogromnie ważne w diecie naszych maluszków. Dowiedz się: 5 najlepszych źródeł kwasów omega-3 Co się stanie, gdy ich zabraknie? Dzieci niestety niechętnie jedzą produkty, w których występują kwasy omega-3. Tłuste ryby morskie takie jak łosoś, mintaj, czy tuńczyk, nie są numerem 1 na liście przysmaków naszego dziecka. Jeżeli nie uda Ci się namówić dziecka na nowe smaki, powinnaś pomyśleć o suplementacji. Dziecko do 3.roku życia potrzebuje dla prawidłowego rozwoju aż 200 mg kwasów tłuszczowych na dobę! Gdy zabraknie w diecie dziecka wartościowych kwasów, może pojawić się rozdrażnienie, zmęczenie,  a nawet agresja. U najmłodszych atopia, ostre zapalenie skóry oraz zahamowanie wzrostu . Starsze dzieci mają problem z koncentracją i funkcjami poznawczymi . Dzieci gorzej się uczą, mają problem z koncentracją, czytaniem i ortografią.  W Polsce także przeprowadzono badania, dowodzące jak kwasy omega-3...