W serialu wyprodukowanym przez studio Disneya główną bohaterką jest 14-letnia Luz Noceda. I choć program emitowany jest już od stycznia 2020 roku, to niedawno okazało się, że dziewczynka jest biseksualna. Twórcy serialu Disneya potwierdzili, że chcieli oficjalnie wprowadzić wątki LGBT do kreskówki.
„The Owl House” to serial dostępny na kanale Disney Channel. A że można go oglądać od kilku miesięcy, to wiele dzieci zdążyło już polubić i przywiązać się go bohaterów kreskówki. Tymczasem dopiero teraz twórcy serialu przyznali, że zamierzają wprowadzić wątki LGBT do swojej produkcji: postacią biseksualną jest główna bohaterka „The Owl House”. Dziewczynka ma 14 lat, umie czarować i o ile do tej pory przejawiała zainteresowanie przeciwną płcią, to w kolejnych odcinkach zaprzyjaźnia się z inną dziewczynką, a ich relacja staje się bardzo bliska.
To pierwsza sytuacja, w której studio Disneya tak jednoznacznie angażuje się we wsparcie osób LGBT. Wcześniej postacie nieheteronormatywne pojawiały się w bajkach Disneya sporadycznie, a ich historie były raczej epizodami (np. postać Le Fou z aktorskiej wersji „Pięknej i Bestii”). Teraz osoba biseksualna odgrywa główną rolę w serialu, chociaż nie od razu było to tak oczywiste. Twórczyni serii „The Owl House”, Dana Terrace, prywatnie biseksualistka, tak opisuje sprawę w mediach społecznościowych:
„Przemycenie tego wątku było trudne. Kiedy otrzymaliśmy zielone światło, niektórzy przywódcy Disneya jasno powiedzieli mi, że nie mogę przedstawić na antenie Disney Channel żadnej relacji homo- lub biseksualnej.”
Ostatecznie − udało się, za co Disney zbiera same pochwały od widzów na Instagramie.
Zobacz też:
Temat seksualności dzieci był jednym z przedmiotów dyskusji 11. Ogólnopolskiej Konferencji "Ostrożnie dziecko! Profilaktyka krzywdzenia małych dzieci" zorganizowanej w czerwcu przez Fundację Dajemy Dzieciom Siłę oraz Zakład Zdrowia Publicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Dziecko jest seksualne, bo... "Dziecko jest seksualne, bo od początku ma ciało i od początku chce wiązać się z innymi osobami, ma narządy płciowe i jest zaciekawione różnicami międzypłciowymi " – mówi psycholog i seksuolog kliniczny Agnieszka Izdebska z Instytutu Psychologii Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Dziecko uczy się przez obserwację i patrząc, jak sami opiekunowie podchodzą do tematu intymności. Dlatego rodzice mają do odegrania bardzo dużą rolę w kształtowaniu stosunku dziecka do swojej seksualności. "Czy określają ją jako coś niepotrzebnego, brudnego, stwarzającego ryzyko kłopotów, czy chorób, czy też pokazują, że może być ona źródłem przyjemności, bliskości z innymi osobami, ważnym elementem życia" – mówi Izdebska. Co wolno, a czego nie wolno Jak zastrzega psycholog, ważne aby od samego początku postawić w tej sferze granice. Rodzice powinni przekazać dziecku, że nie chodzi o "bezwarunkową eksplorację swojej seksualności". Powinni wyjaśnić, że sfera intymna jest zdrowa i potrzebna na pewnych zasadach, które dotyczą poszanowania swojego i czyjegoś ciała, woli oraz norm społecznych , w których wszyscy żyjemy i musimy je respektować. Nie mówisz wprost, ale komentujesz "Bardzo duży przekaz płynie też stąd, jak rodzice traktują swoją i innych seksualność" - podkreśliła ekspertka. Ważne jest, w jaki sposób traktujemy ciało , czy się go wstydzimy, bo jest niedoskonałe, czy o nie dbamy, jak mówimy o kobietach, jak komentujemy społeczne zjawiska, jak np. parady równości czy...
Temat seksualności dzieci był jednym z przedmiotów dyskusji 11. Ogólnopolskiej Konferencji "Ostrożnie dziecko! Profilaktyka krzywdzenia małych dzieci" zorganizowanej w czerwcu przez Fundację Dajemy Dzieciom Siłę oraz Zakład Zdrowia Publicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Fascynacja ciałem Dotykanie narządów płciowych przez dzieci wynika z ich zainteresowania odkrywaniem własnego ciała. "U dzieci jest to przede wszystkim ciekawość własnego ciała, ciekawość tego, co można z nim zrobić" – mówi seksuolog. Dziecko uczy się w ten sposób zmysłu dotyku. Masturbując się, poznaje różne odcienie doznań. Jak wyjaśnia ekspert, maluch doświadcza w ten sposób zarówno dotyku, który może być przyjemny lub nie , sprawiać ból. "Tak, jak fascynujący jest cały świat, tak fascynujące jest całe ciało" – podkreśla seksuolog. Masturbacji dzieci nie wolno mierzyć miarą dorosłego Dr Izdebska zwraca uwagę, aby masturbacji u dzieci nie oceniać kryteriami osoby dorosłej. Owszem, u dzieci także polega ona na dotykaniu swoich narządów płciowych, na ich stymulacji, która może doprowadzić do doświadczenia przyjemności , jednak to zachowanie wynika z innych pobudek. U dorosłych chodzi o rozładowanie napięcia seksualnego, zaś u dzieci jest to ciekawość własnym ciałem. "Nie należy tego mierzyć taką miarą, jaką przykładamy dla zachowań osób dorosłych" – podkreśliła. Dr Agnieszka Izdebska jest psychologiem i seksuologiem klinicznym z Instytutu Psychologii oraz Pracowni Seksuologii Społecznej i Klinicznej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Jaki jest wasz stosunek do masturbacji dziecięcej? Podzielcie się swoim zdaniem w komentarzach! Zobacz też: 6 irytujących zachowań dziecka - sprawdź, jak sobie z nimi radzić Jak rozwijać zmysły dziecka w wieku 0-3 miesiące Jak...
Wielu rodziców obawia się, że jego dziecko spotka na swojej drodze pedofila. Jednak popadanie w paranoję nie jest dobre. Życie w ciągłym strachu i nadmierne pilnowanie swojej pociechy, nie tylko źle wpływa na jego rozwój, ale tak naprawdę wcale nie musi uchronić dziecka przed molestowaniem seksualnym. Warto nauczyć przedszkolaka, gdzie jest ta nieprzekraczalna granica i jak się zachować, by zredukować takie zagrożenie do minimum. Szkodliwe mity z bajek Gdy jako opiekun kolonijny miałam pogadankę z 7-latkami o obcych, okazało się, że dzieci zgodnie twierdzą, że z uśmiechnięta i miłą osobą można iść, a unikać trzeba „brzydkich panów". Czasem nie do końca świadomie uczymy nasze dzieci, że zły pan nosi czarny płaszcz i chowa się w ciemnej uliczce. Taki bajkowy stereotyp złego wilka jest daleki od prawdziwego życia. Czy wiesz, że w ok. 80 proc. przypadków ofiar molestowania znała sprawcę i mu ufała ? Wśród pedofilów są nauczyciele, duchowni, trenerzy sportowi, a nawet rodzice - osoby szanowane, poważane i wzbudzające zaufanie. Warto wiedzieć, że nie ma żadnych konkretnych cech, po których możesz rozpoznać pedofila. Porozmawiajmy o tym Niestety świat, w którym żyjemy, jest brutalny i nie można udawać, że jest inaczej. Więc tak samo, jak rozmawiasz z maluchem o bezpieczeństwie na ulicy, placu zabaw czy w kuchni, powinnaś rozmawiać o pedofilii. Statystyki mówią same za siebie. Co piąte dziecko w Europie doświadcza wykorzystania seksualnego. Ocenia się, że w 80 proc. przypadków znało sprawcę i ufało mu. Dziewczynki są trzy razy częściej ofiarami niż chłopcy, dzieci niepełnosprawne też są w grupie ryzyka. Wielu rodziców krępuje się rozmawiać na ten temat, inni uważają, że ich pociechy są za małe, a temat zbyt poważny. Są przekonani, że sami dadzą radę je ochronić. Tymczasem rozmawiając, odpowiadając na pytania dziecka, a także zmieniając swoje...
