Bardzo przeżywam początek przedszkola mojej córki. Amelka ma dopiero 2,5 roku, jest bardzo do mnie przywiązana, nigdy nie zostawała na dłużej z obcymi ludźmi. Wiem, że pójście do przedszkola dobrze jej zrobi, bo trochę się usamodzielni, ale dlaczego nie mogę pomóc jej w adaptacji?
Każdy poranek jest ciężki, Amelka płacze, wyrywa się paniom z rąk, ucieka do mnie. Sama z trudem powstrzymuję łzy. Myślałam, że na początek wystarczą jej 2-3 godziny w przedszkolu, chciałam odbierać ją wcześniej, żeby powoli się oswajała z nowym miejscem, ale nie stresowała za bardzo. Okazało się, że w naszym przedszkolu panie mają inne zasady – rodziców nie wpuszcza się przed godziną 14.
Zdziwiły mnie bardzo argumenty pań przedszkolanek: zbyt wczesne odbieranie niektórych dzieci podobno zaburza rytm dnia, utrudnia paniom pracę, a także powoduje, że inne maluchy bardziej płaczą, bo też chciałyby już iść do domu. No i jeszcze jedno – dłuższy pobyt w przedszkolu ma sprzyjać adaptacji, bo dzieci przyzwyczajają się do pań, do siebie nawzajem i zaczynają rozumieć, że nikt nie będzie po nie przychodzić wcześniej.
Nie podoba mi się to. Dla mnie to trochę jak rzucenie dziecka na głęboką wodę bez koła ratunkowego. Jak pomyślę, że moja Amelka płacze tam tyle godzin, a ja nie mogę do niej przyjść, to robi mi się słabo. Czy to w ogóle dozwolone, żeby zabraniać rodzicom odbierania dziecka o dowolnej porze?
Małgorzata
Zobacz też:
To były straszne wakacje, bo oboje z mężem pracowaliśmy zdalnie (często nocami) i jednocześnie zajmowaliśmy się małą. Nasi rodzice mieszkają daleko i pracują zawodowo, więc widujemy się w weekendy i nie mamy możliwości korzystać z ich pomocy. Jestem przemęczona, mam dosyć pracy i coraz częściej zastanawiam się: po co to wszystko? Po co pracujemy z mężem po 12 godzin na dobę, kosztem dziecka i zdrowia? Koszmarne lato Może lepiej rzucić pracę, przeprowadzić się na jakieś osiedle z PRL i żyć bez zarzynania się? Ja bym siedziała w domu i lepiła pierogi, a mąż (żeby mniej zarabiać i spokojniej żyć) niech zostawi połowę swoich zleceń? Wtedy odejdzie nam kredyt, będziemy mogli dać dziecko do państwowego przedszkola... Przy okazji odechce się nam ambicji, pracowitości, marzeń, ale wyjdzie nam to na zdrowie… Mąż co prawda skończył jeden projekt, ale wcale nie zyskał więcej czasu. Mimo to myślał, że dostanie następną „fuchę”, ale okazuje się, że klienci firmy, w której pracuje, też zaciskają pasa… Już wiemy, że od września będzie podwyżka czesnego i stawki żywieniowej. A nam i tak ledwo starcza na opłaty i jedzenie. Jestem załamana, bo dotąd myślałam „aby do września”, a teraz boję się jesieni i zimy, i w ogóle kolejnych lat. Inflacja powoli nas niszczy i bardzo się boję Kiedy trzy lata temu zapisywałam córkę do prywatnego przedszkola, nie przypuszczałam, że nie będzie mnie na nie stać. Że w ogóle będziemy ledwo wiązać koniec z końcem. Pracuję w agencji reklamowej, mąż w branży IT. Może nie należeliśmy do najbogatszych, ale nigdy nie mieliśmy problemów finansowych. Wiodło nam się po prostu dobrze. Dlatego wzięliśmy kredyt na dom pod Warszawą. Dlatego mieliśmy dwa samochody. Dlatego zawsze chodziliśmy do prywatnych lekarzy. I dlatego zapisałam córkę do prywatnego przedszkola. Gdyby ktoś powiedział...
Jeżeli twoje dziecko jest w spektrum autyzmu, a nie było wcześniej w przedszkolu i na ten moment ma mało rozwinięte zdolności komunikacyjne, społeczne i emocjonalne, najlepszym rozwiązaniem może być zapisanie go do przedszkola terapeutycznego. Przedszkole terapeutyczne – czym jest, jakie są zasady jego funkcjonowania, czym się różni od przedszkola integracyjnego? Przedszkole terapeutyczne – co to znaczy? Przedszkola terapeutyczne powstały z myślą o dzieciach z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. W takich placówkach kładzie się nacisk na rozwój umiejętności komunikacyjnych, poznawczych, emocjonalnych i społecznych już od najmłodszych lat. To, co szczególnie istotne to fakt, że wszystkie metody wychowawcze i zajęcia są dostosowane do indywidualnych, wyjątkowych potrzeb dzieci z autyzmem. Dzięki uczęszczaniu do przedszkola terapeutycznego dziecko ma szansę na edukację dostosowaną do swoich indywidualnych potrzeb, co zaprocentuje w przyszłości – nauka nie będzie kojarzyć mu się ze stresem czy przymusem. Przedszkole terapeutyczne a integracyjne – różnice Przedszkole terapeutyczne to możliwie najlepsza opcja edukacyjna dla dzieci ze spektrum. Grupy w takich przedszkolach nie przekraczają 10 osób, za to kadra nauczycielska liczy już 2-3 nauczycieli, dzięki czemu są oni w stanie zapewnić dzieciom wystarczającą troskę i uwagę. Ponadto placówki terapeutyczne nastawione są na regularną współpracę z psychologiem, fizjoterapeutą, logopedą, a niekiedy z psychiatrą, co pozwala na maksymalizację jakości kształcenia dzieci. Poza zajęciami terapeutycznymi, które zwykle trwają aż 5 godzin dziennie, nauczyciele realizują podstawę programową MEiN . Zajęcia edukacyjne są całkowicie dostosowane do indywidualnych potrzeb grupy. W przypadku przedszkola integracyjnego sprawa ma się nieco inaczej. Z definicji przedszkolem...
Jako rodzic 3-latka pewnie denerwujesz się na równi z dzieckiem i zastanawiasz się, czy to na pewno dobry moment, by posłać malucha do przedszkola. Spokojnie, wbrew pozorom łatwo sprawdzić, czy dziecko jest już gotowe na taką zmianę. Gotowość przedszkolna to ważne umiejętności, które pomogą maluszkowi zaadaptować się w grupie innych przedszkolaków i w pełni korzystać z przedszkolnych zajęć. Sukces w przedszkolu zwykle osiągają te dzieci, których rodzice mogą twierdząco odpowiedzieć na wymienione niżej pytania. Czy dziecko jest gotowe do przedszkola? Rodzice często nie wiedzą dokładnie, kiedy dziecko jest gotowe do przedszkola. Odpowiadamy: już 3-latek może osiągnąć tzw. gotowość przedszkolną. Zastanów się i uczciwie odpowiedz na poniższe pytania: Czy twoje dziecko nie nosi już pieluch? Choć nie wszystkie dzieci wyrastają z pieluch w tym samym czasie, trzy-, czterolatki, a nawet część dwulatków umie sobie już bez nich poradzić. I to bez względu na to, czy chodzą do przedszkola, czy nie. Jeśli twoje dziecko jest odpieluchowane i przyzwyczajone do korzystania z nocnika, próbuj zachęcić je do używania sedesu (pamiętaj o zakupie odpowiedniej nakładki), aby umiało sobie w przyszłości poradzić w przedszkolnej łazience. Przygotuj się również, że na początku przedszkolnej kariery z powodu stresu dziecku czasem mogą zdarzać się awarie. Czy dziecko umie sobie czasem poradzić bez pomocy dorosłych? Im bardziej samodzielny jest przedszkolny debiutant, tym lepiej. Opiekunki starają się pomagać we wszystkich czynnościach, ale niemożliwe jest, aby obsłużyły naraz wszystkie dzieci. Maluch, który sam je zupę, zamiast czekać, aż go ktoś nakarmi, czuje się przy stole pewniej i przede wszystkim nie wstaje od niego głodny. Podobnie dziecko, które próbuje samo myć ręce lub zęby (o to też dbają maluchy w przedszkolu), które zakłada na siebie...
