Integracja sensoryczna to proces, który zaczyna się już od pierwszego dnia życia dziecka. Mimo że w XXI wieku wiemy na ten temat coraz więcej, problemy z zaburzeniami integracji sensorycznej ma coraz więcej dzieci. Książeczki sensoryczne to coś, co z pewnością pomoże w prawidłowym rozwoju zmysłów... Podpowiadamy jak wybrać dobrą książeczkę sensoryczną oraz kiedy warto postawić na książeczkę sensoryczną DIY.
Spis treści:
Książeczki sensoryczne cieszą rosnącą popularnością wśród rodziców niemowląt oraz starszych dzieci z kilku powodów:
Warto pamiętać, że dla lektura książeczki sensorycznej może polegać na:
Choć bardziej przypominają zabawki niż dzieła literackie – właśnie przez formę zbliżoną do książki, książeczki sensoryczne mogą mieścić w sobie mnóstwo atrakcyjnych „zwrotów akcji” i „bohaterów” odkrywanych podczas przewracania „stron”.
Dobra dla dziecka książeczka sensoryczna to taka, która jest:
Wybierając sensoryczną książeczkę dla niemowląt, warto zwrócić uwagę na takie propozycje jak:
W przypadku dzieci od 1 do 2 roku życia sprawdzić mogą się:
Dzieciom od 2. do 3. roku życia możemy zaproponować takie książeczki sensoryczne jak:
Dzieciom powyżej 3. roku mogą spodobać się:
Książeczka sensoryczna Quiet Book
Książeczkę sensoryczną można zrobić własnoręcznie i ma to z pewnością wiele zalet. W ten sposób możemy maksymalnie spersonalizować książeczkę, co sprawi, że dziecko sięgało będzie po nią bardzo chętnie. Sugerujemy jednak, by w przypadku noworodków i dzieci do 6 m. życia polegać na propozycjach, które powstawały przy udziale neonatologów i są w bezpieczne dla rozwoju i zdrowia maleństwa. Do tego, książeczki te są dość tanie i nie powinny nadszarpnąć domowego budżetu.
Nad własnoręcznym wykonaniem książeczki sensorycznej z pewnością jednak warto zastanowić się w przypadku dzieci w wieku przedszkolnym. Te dostępne w sklepach są bardzo ciekawe, lecz drogie (ich cena może być wyższa niż 200 zł).
Prócz odrobiny talentu i mnóstwa cierpliwości, do wykonania książeczki sensorycznej DIY dla przedszkolaka, przydać mogą się takie materiały jak:
Po wybraniu tematu przewodniego (np. egzotyczne zwierzęta, motyle, dinozaury, dom, plac budowy, las, łąka) możemy przystąpić do zaprojektowania jedynej w swoim rodzaju książeczki sensorycznej. Przy pomocy nożyczek, igły i nici, kleju na gorąco i zgromadzonych materiałów — można wyczarować istne sensoryczne arcydzieło.
Zobacz także:
Właściwa samoregulacja oznacza, że dostosowujemy i kontrolujemy nasze zachowania w sposób społecznie akceptowalny . Oczywiście część tzw. złych zachowań i niegrzeczności dziecka wynika po prostu z jego... braku wiedzy o tym, co zrobić i jak się zachować w konkretnej sytuacji. Dobra wiadomość zatem brzmi – samoregulację możemy u malca rozwijać i doskonalić. Nieco gorsza jest taka, że potrzeba na to naszego (waszego i dziecka) czasu oraz zaangażowania. Jak wspierać umiejętność samoregulacji u dziecka? Oprócz czasu i zaangażowania dorosłego, niezbędna jest też wiedza o tym, jak wspierać rozwój samoregulacji u dziecka. Podpowiadam, co można i warto robić. 12-18 miesięcy to czas, kiedy dzieci stają się świadome społecznych potrzeb i rozwijają zdolność do zmiany swojego zachowania na prośbę ze strony rodzica. W większości przypadków ten wczesny krok w samokontroli wymaga, aby osoba dorosła była w pobliżu i kierowała ich zachowaniem. W wieku 2 lat , zdolność ta poprawia się do poziomu, w którym dzieci zaczynają rozwijać samokontrolę oraz zdolność do przestrzegania zasad zachowania częściej, nawet gdy nie są w towarzystwie dorosłych. W wieku 3 lat większość dzieci może uogólniać wcześniej poznane i stosowane strategie samoregulacji. Innymi słowy, dzieci będą postępować w sposób, który odzwierciedla, jak ich zdaniem mama lub tata chciałby, aby zachowywały się w różnych sytuacjach. Procesy związane z samoregulacją można podzielić na trzy obszary: regulację sensoryczną, regulację emocjonalną i regulację poznawczą. Regulacja sensoryczna: Pozwala dzieciom utrzymać odpowiedni poziom koncentracji uwagi, aby odpowiednio reagować w różnych środowiskach na bodźce sensoryczne, zmysłowe. Regulacja emocjonalna: Pozwala dzieciom reagować na zasady społeczne okazywaniem emocji poprzez inicjowanie,...
Dzięki zabawom sensorycznym zdolności poznawcze dzieci mogą być stopniowo poprawiane, co pozwala im rozumieć świat . Dlatego nie żałujcie czasu na wspólną gry w piłkę czy spacery po krawężnikach. Nie wspominając o malowaniu paluszkami czy pomaganiu w kuchni przy przygotowywaniu posiłków! Co to jest zabawa sensoryczna? Zabawy sensoryczne to te, które mobilizują zmysły dzieci, w tym dotyk, węch, wzrok, słuch i smak . Zmysły obejmują również pojęcia ruchu, równowagi i przestrzeni. Zmysły noworodków nie są jeszcze w pełni rozwinięte. Z biegiem czasu noworodki stają się niemowlętami, a małe dzieci przedszkolakami. Ich zmysły stopniowo dojrzewają w miarę odkrywania świata. Każde nowe doświadczenie zmysłowe buduje nowe połączenia mózgowe i będzie wspierać rozwój i doskonałość mózgu. Rodzaje zabaw sensorycznych Charakter zabaw sensorycznych odpowiada pięciu zmysłom człowieka, dodatkowo istnieją dwa dodatkowe zmysły, odpowiadające równowadze i propriocepcji (czyli odczuwaniu połączenia określonej części ciała z innymi częściami). Zabawa rozwijająca dotyk Gdy dziecko szuka przedmiotu rękami, jest to już zabawa dotykowa. Poprzez zabawy dotykowe dzieci mogą doświadczać nacisku, ciepła i zimna, wibracji i wielu innych uczuć. Dziecko może się bawić samo, ale też dorosły może dostarczać dziecku wrażeń dotykowych. Zabawa rozwijająca układ przedsionkowy Tarzanie się, wieszanie, huśtanie się, skakanie itp. to aktywności niosące korzyści dla rozwoju poczucia równowagi u dzieci. Powodem jest to, że zmysł równowagi i ruchu jest kontrolowany przez układ przedsionkowy w uchu wewnętrznym. Dziecko porusza głową i ustawia ją pod różnymi kątami, co może aktywować różne zakończenia nerwowe w uszach, wzmacniając tym samym układ przedsionkowy. Zabawa proprioceptywna (ze świadomością ciała)...
Wszystkie informacje, które otrzymujemy o świecie, przychodzą do nas za pośrednictwem systemów sensorycznych, czyli zmysłów. Ponieważ wiele tych procesów odbywa się w układzie nerwowym na poziomie nieświadomości, zwykle nie jesteśmy tego świadomi. Chociaż wszyscy znamy zmysły związane ze smakiem, zapachem, wzrokiem i dźwiękiem, większość z nas nie zdaje sobie sprawy, że nasz układ nerwowy wyczuwa dotyk, ruch, siłę grawitacji i pozycję ciała . Wszystkie zmysły mają receptory, które zbierają informacje, które powinny być przetwarzane i zrozumiane przez mózg. Nie zawsze jednak przebiega to bezproblemowo. Zmysły nieoczywiste Wszyscy rozumiemy, jak wpływają na nas odpowiedzi układu mózgu na informacje zbierane z podstawowych zmysłów – wzroku, słuchu, smaku, węchu czy dotyku. Dobrze jednak wiedzieć co nieco o wpływie na funkcjonowanie pozostałych zmysłów. Poczucie ruchu Zmysł przedsionkowy dostarcza mózgowi informacji dotyczących pozycji ciała, pozwala rozróżniać prawą i lewą stronę, pozycje góra – dół, reaguje na ruch ciała w przestrzeni i zmianę pozycji głowy. Automatycznie koordynuje ruch oczu, głowy i ciała. Jak objawia się problem? częste potykanie się problemy z wchodzeniem po schodach lub chodzeniem po równoważni trudność w planowaniu ruchu (trudności w ubieraniu, problemy z wykonywaniem złożonych czynności ruchowych) problemy z utrzymaniem równowagi i trudności w opanowaniu jazdy na rowerze lub na hulajnodze. Poczucie funkcji ciała Ściśle związane z czuciem przedsionkowym jest poczucie propriocepcji, czyli świadomości ułożenia własnego ciała. Propriocepcja to czucie głębokie. Prawidłowo funkcjonująca sprawia, że dobrze czujemy się w swoim ciele. Wiemy, gdzie są jego granice oraz w jakim położeniu znajdują się aktualnie wszystkie...
