Objawy przesilenia wiosennego pojawiają się najczęściej w marcu i kwietniu. Zmęczony zimą organizm zaczyna wtedy wysyłać sygnały świadczące o tym, że potrzebuje wypoczynku i spokoju. To dobry moment na wzięcie kilku dni urlopu, zwolnienie obrotów i zadbanie o komfort, nie tylko psychiczny.
Spis treści:
Pojawiają się wraz z pierwszymi oznakami wiosny, lecz wcale nie są miłe tak jak one... Najczęstsze objawy przesilenia wiosennego to:
Złe samopoczucie i fizyczne objawy przesilenia wiosennego są skutkiem niedoboru witamin, które organizm pobiera z pokarmu oraz niedoboru witaminy D, która powstaje w ciele pod wpływem światła słonecznego. Dobremu samopoczuciu nie sprzyja też mniejsza ilość aktywności fizycznej – zimą nie chce nam się często ruszać na świeżym powietrzu.
Objawy wiosennego przesilenia mogą nasilać się za sprawą zmiany czasu na letni. W ostatni weekend marca przestawiamy zegarki o godzinę do przodu, co oznacza, że w kolejnych dniach możemy budzić się niewyspani i rozkojarzeni.
Najkrócej mówiąc, trzeba zlikwidować przyczyny wiosennego zmęczenia. W związku z tym należy zadbać o zdrowe żywienie i ewentualnie wspomóc się suplementami diety. Co brać na wiosenne przesilenie? Zanim sięgniesz po jakieś suplementy, zadbaj o to, by twoja dieta była bogata w warzywa i owoce, które przecież są najbogatszym źródłem witamin i minerałów. Warto też odpowiednio się nawadniać – niedobór wody w organizmie nasila objawy przesilenia wiosennego.
Nie mniej ważne jest też regularne podejmowanie aktywności fizycznej, czemu niewątpliwie sprzyja wiosna. Warto także zadbać o wypoczynek – zwolnić nieco tempo życia, wysypiać się, znajdować czas na relaks.
Objawy przesilenia wiosennego zwykle trwają od jednego tygodnia do kilku. Jeśli mimo ustabilizowania się wiosennej pogody, złe samopoczucie nie mija, warto skonsultować się z lekarzem. Być może nie zaszkodzi zrobić badania krwi lub poszerzyć diagnostykę pod kątem anemii, niedoczynności tarczycy, cukrzycy lub innych chorób.
Zobacz także:
Niemal wszystkie mamy niemowląt narzekają na nieprzespane noce, ale niewyspanie to problem, z którym wiele z nich borykało się już w ciąży. Pierwszym miesiącom ciąży towarzyszy senność, wiele kobiet mogłoby w tym okresie przesypiać pół dnia, a i tak czują, że to za mało. Nieco gorzej sytuacja wygląda w końcówce ciąży: znaleźć wygodną pozycję w łóżku z brzuchem, który zajmuje pół materaca, tu nas boli, tam uwiera, ciągłe pobudki, bo dziecko uciska na pęcherz, za gorąco, za zimno, kopniaki wybudzają nas z sielankowych snów... Znacie to? Teraz okazuje się, że jest jeszcze jeden poważniejszy powód , dlaczego ciężarne kobiety się nie wysypiają . Obturacyjny bezdech senny ¼ kobiet w ciąży cierpi na obturacyjny bezdech senny (OBS lub z ang. OSA - obstructive sleep apnea), wynika z nowego badania izraelskich naukowców, o którym informuje International Journal of Obsteric Anestesia . Już sama angielska nazwa – OSA – sugeruje coś mało przyjemnego i rzeczywiście – nie jest łatwo, kiedy dotknie nas ten problem. OBS objawia się zaburzeniami oddychania podczas snu – nieregularnym oddechem i przerwami w oddychaniu. Rozluźnione podczas snu mięśnie powodują, że przepływ powietrza przez drogi oddechowe jest utrudniony. W ten sposób dochodzi do gwałtownego spadku ilości tlenu w organizmie i jego dopływie do mózgu. Czy ciążowy bezdech senny jest groźny? OBS objawia się powtarzającym się zanikiem normalnego oddychania podczas snu. W przebiegu ciąży wpływa to niekorzystnie nie tylko na funkcjonowanie kobiety podczas dnia, powodując zmęczenie, ale nieleczony obturacyjny bezdech podczas snu może powodować wysokie ciśnienie tętnicze , wysoki poziom cukru we krwi i problemy z sercem. W większości przypadków u kobiet w ciąży ten problem nie jest diagnozowany i nie jest jeszcze powszechnie rozpoznawany...
Winę za nasze zmęczenie tak łatwo zrzucić na macierzyństwo! Sama pewnie tak tłumaczysz to, że ciągle brakuje ci energii. Zajmujesz się niemowlęciem, odprowadzasz starszaka do przedszkola, pędzisz do pracy i na wywiadówkę do szkoły. Nie masz czasu zjeść porządnego posiłku. To jasne, że jesteś zmęczona. Kto nie byłby wykończony, zajmując się małym dzieckiem, prawda? Nawet lekarz powie ci (prawdopodobnie), że to dlatego. Tymczasem zmęczenie może być objawem kilku chorób , a jego lekceważące traktowanie (bo przecież masz małe dzieci!), może oznaczać, że nie podejmiesz odpowiednio wcześnie leczenia. „To dlatego, że jest pani mamą!" Przekonała się o tym aktorka Salma Blair, która opowiedziała w wywiadzie dla "Good Morning America", że była tak bardzo zmęczona, że po odwiezieniu dziecka do szkoły, wracając do domu, musiała zatrzymywać samochód, żeby się zdrzemnąć. Przez wiele lat lekarze zbywali ją, mówiąc, że to trudy macierzyństwa tak ją męczą i że nie ma w tym niczego dziwnego. W końcu okazało się jednak, że to objaw stwardnienia rozsianego . Lekarze ignorują kobiety? Pisaliśmy w mamotoja.pl o eksperymencie, z którego wynikało, że mamy tendencję do ignorowania bólu u dziewczynek , uznając, że ich reakcje są przesadzone. W przeciwieństwie do chłopców, którym wierzymy, jeśli mówią, że coś ich boli. Inne badanie wykazało, że kobiety, które zgłaszały się na SOR z bólem brzucha, musiały dłużej czekać na pomoc lekarską niż mężczyźni z tym samym problemem. Rzadziej otrzymywały też środki przeciwbólowe. Kolejny przykład: kobietom częściej sugeruje się, że odczuwany przez nie chroniczny ból ma podłoże psychiczne. Choroby, których jednym z objawów może być zmęczenie Wiele schorzeń może objawiać się chronicznym zmęczeniem , m.in.: choroby tarczycy, anemia, niedoczynność kory nadnerczy,...
