Każdy maluch przychodzi na świat z całkiem sporymi umiejętnościami matematyczno-fizycznymi. Jego mózg ma zdolność do wychwytywania rytmów, powtórzeń i reguł. Na tej podstawie analizuje świat, tworzy hipotezy, testuje je i się uczy praw rządzących światem.
Karen Wynn, psycholożka rozwojowa, profesor psychologii i kogniwistyki na Uniwersytecie Yale w USA zajmuje się badaniem życia umysłowego niemowląt i małych dzieci. Dzięki jej badaniom wiadomo, że niemowlęta i maluchy chętniej obserwują nowe rzeczy oraz takie, które są sprzeczne z ich dotychczasowymi doświadczeniami.
To prawda. Naukowcy z Instytutu Nauk o Mózgu z Uniwersytetu Duke'a w USA odkryli, że dzieci, które w niemowlęctwie zwracały większą uwagę na zbiory przedmiotów różniące się liczebnością, w późniejszym wieku łatwiej uczą się matematyki. Jedne dzieci mogą zatem rodzić się z większą wrażliwością na matematykę, a inne z mniejszą. Jednak wiele można osiągnąć odpowiednim treningiem.
Zobacz także: Jaki talent ma twoje dziecko? Sprawdź!
Prof. Edyta Gruszczyk-Kolczyńska, specjalistka edukacji matematycznej małych dzieci z Akademii pedagogiki Specjalnej w Warszawie twierdzi, że w związku z naturalnymi zdolnościami, starszym dzieciom wystarczy nie przeszkadzać w rozwoju uzdolnień matematycznych, a te mniej hojnie obdarzone w tym względzie przez naturę wystarczy nieco wspomóc. Tylko tyle trzeba, aby zdolności matematyczne rozwijały się u wszystkich dzieci.
Zobacz także: Nauka matematyki może być zabawą!
Tego naukowcy jeszcze nie odkryli. Jednak można przypuszczać, że gdzieś po drodze niektóre dzieciaki "gubią" swe zdolności, albo nie są one w odpowiedni sposób wspomagane. Jedno jest pewne: trzeba wierzyć w dzieciaki i ich zdolności matematyczne. Nie można z góry zakładać, że dziewczynka matematykiem nie zostanie. Może zostać, tak samo jak chłopiec, o ile u jednego i drugiego naturalnych zdolności matematyczne będą odpowiednio rozwijane.
Źródło: wyborcza.pl
Przeczytaj też:
Rodzice uczniów, którzy niechętnie siadają do odrabiania lekcji, często zastanawiają się, jak zachęcić dziecko do nauki. Czasami wystarczy tylko popracować nad wewnętrzną motywacją dziecka. Zwykle jednak przydaje się też zastosowanie kilku wskazówek, dzięki którym dziecko dużo chętniej zacznie się uczyć. Bo to, czy dziecko polubi zdobywanie wiedzy, w dużej mierze zależy od podejścia rodziców. Warto pokazać dziecku, że zdobywanie wiedzy może być przyjemne, dzięki aplikacjom na telefon, stronom WWW oraz familijnym grom planszowym. Jak zachęcić dziecko do nauki : Ucz systematyczności Pokaż dziecku, jak się uczyć Wytłumacz, do czego przyda się zdobyta wiedza Nie porównuj swojego dziecka z innymi Chwali za osiągniecia, nawet te niewielkie Daj dziecku czas na odpoczynek Nie przenoś własnych ambicji na dziecko Stymuluj ciekawość dziecka Nie karz za złe stopnie Nie odrabiaj prac domowych za dziecko Zadbaj o dobre warunki do nauki Bądź dla dziecka przykładem Wykorzystuj atrakcyjne pomoce naukowe Jak zachęcić dziecko do nauki? Jako rodzic możesz sprawić, by proces uczenia się był dla dziecka atrakcyjny. Wymieniamy sposoby, które pomogą przekonać dziecko do nauki. Ale zanim zaczniesz próbować zmotywować dziecko do nauki, dowiedz się, dlaczego tak trudno jest mu samemu się do tego zabrać. Przyczyny niechęci do nauki u dziecka mogą być różne: dziecko ma niską samoocenę i nie wierzy we własne możliwości, boi się porażki, nie potrafi przegrywać, nie wie, po co ma się uczyć, koncentruje się na tym, co mu nie wychodzi i czego nie umie, nie potrafi się skoncentrować na zadaniu. Jeżeli okaże się, że twoje dziecko ma problem z którąś z powyższych kwestii, pracuj z nim, aby przestało myśleć w taki destrukcyjny sposób . Jeżeli...
Nie od dziś wiadomo, że do maluszka warto mówić, nawet jeśli jeszcze znajduje się w łonie mamy. Specjaliści zapewniają, że nawet jeśli malec nie do końca rozumie, co się do niego mówi, to ma to olbrzymi wpływ choćby na więź z rodzicem, czy wzbogacanie jego słownictwa. Okazuje się, że jest jeszcze jeden plus takich rozmów. Naukowcy właśnie odkryli, że częste rozmowy mają bardzo korzystny wpływ na IQ dziecka . Idealna pożywka dla mózgu Specjaliści z Kanady i USA przyjrzeli się 146 dzieciom w wieku od 4 miesięcy do 2 lat, a także zwyczajom panującym w ich domach. W ramach badania naukowcy poprosili rodziców o umieszczenie mikrofonu na kamizelce, którą nosiło obserwowane dziecko. Narzędzie rejestrujące nagrywało po 12 godzin raz w miesiącu przez pół roku. Oprogramowanie automatycznie rejestrowało to, co słyszało dziecko, a także dźwięki wydawane malucha. W ten sposób naukowcy zmierzyli częstotliwość interakcji między dzieckiem a rodzicem. Chodziło o sytuacje, gdy rodzic coś mówił, a dziecko odpowiadało w ciągu 5 sekund słowem, bełkotaniem lub gaworzeniem, a następnie rodzic w ciągu 5 sekund odpowiadał dziecku. W sumie badacze przeanalizowali ponad 9 tysięcy godzin nagrań. Kontynuacją badań, było wykonanie po latach testów sprawdzających umiejętności językowe , zdolności poznawcze i możliwości pamięciowe tych dzieci. Miały od 9 do 14 lat. Okazało się dzieci, które często rozmawiały z rodzicami jako maluszki, 10 lat później uzyskały średnio o 14 do 27 procent wyższe wyniki w testach IQ. Osiągnęły także lepsze wyniki w rozumieniu werbalnym, receptywności i ekspresji słownictwa, w porównaniu do dzieci, z którymi nie rozmawiano. - Gdybyś wiedziała, że dziecko dzięki specjalnej diecie ma za 10 lat być zdrowsze, na pewno byś się nie wahał, by ją stosować. - tłumaczy Jill Gilkerson, autorka badania - Okazuje się, że z rozmową...
