To panie w przedszkolu powinny zadbać o to, żeby dzieci dobrze się czuły i nie tęskniły za rodzicami. Nawet jak spędzają w tym przedszkolu po 10 godzin, to przecież ich praca. Ja mam swoją i ledwo się wyrabiam, żeby zdążyć córkę zawieźć, a potem odebrać.
Nie mogę odbierać córki z przedszkola wcześniej, bo pracuję do 17.30. Potem lecę na łeb na szyję, przedzieram się przez korki i przyjeżdżam tuż przed tym, jak zamykają. Dodam, że wychowuję ją sama. Na szczęście nasze przedszkole jest czynne do 18. To prywatna placówka i przecież nie po to płacę za nią 2 tysiące miesięcznie, żeby musieć zawalać swoje służbowe obowiązki.
Godziny pracy przedszkola są OK, ale do pracy pań przedszkolanek mam duże zastrzeżenia. Dlaczego moje dziecko codziennie jest zapłakane, kiedy ją odbieram? Wiem, że tęskni i że zwykle wychodzi ostatnia, ale panie powinny umilić jej ten czas, bawić się z nią, wymyślać jej jakieś ciekawe zajęcia. Nie wierzę, że nie potrafią zabawić 4-latki, mają chyba przecież odpowiednie wykształcenie.
Nie rozumiem też zarzutów pod adresem tych rodziców, których dzieci siedzą w przedszkolu do późna. Nie dość, że pracuję zawodowo do upadłego, by zapewnić córce byt, to jeszcze mam wysłuchiwać, że jestem wygodnicką matką?! Coś tu jest mocno nie tak.
Zuzanna
Zobacz też:
Nawet nie wiecie, jak bardzo ucieszyłam się, że nie jestem jedyna. Czytając komentarze pod listem kobiety, która nazywa nas egoistkami (bo puszczamy dzieci z katarem do przedszkola) – na szczęście nie zabrakło głosów rozsądku. Dowiedziałam się też, że w Wielkiej Brytanii nikt nie robi z tego powodu żadnych problemów. I słusznie. Przecież chore dzieci w przedszkolach były, są i będą. Lepiej patrzeć na to jak na zjawisko pozytywne. Siostra izolowała córkę i mała nie ma odporności Moja siostra niestety uważa inaczej. Wyobrażacie sobie, że ona izoluje swoją córkę od dzieci tylko dlatego, że panicznie boi się choroby? Nawet nie przyjeżdża z nią na święta, bo tam jesteśmy my z Kubusiem i jeszcze inne dzieci, które na pewno zarażą jej córeńkę. Ta jej mała ma 3 lata i chyba ani razu nie była na placu zabaw. Jak są w sklepie, to nie ma prawa niczego dotknąć. Bawi się wyłącznie ze swoją mamą. Nie powiem, siostra spędza z córką naprawdę dużo czasu i mała jest bardzo mądra, ale… jak tak można? W dodatku Monika ciągle psika małej rączki płynem przeciwbakteryjnym. Poważnie brała pod uwagę, by nie puszczać jej do przedszkola (bo tam chore dzieci i chore nauczycielki), a potem do szkoły też nie (bo uważa, że nikt lepiej nie wyedukuje jej dziecka niż ona sama). Tylko że z kasą u nich krucho i musiała wreszcie wrócić do pracy… I, niestety, 1 września jej 3-letnia córka pierwszy raz poszła do przedszkola. Oczywiście od razu zachorowała. A moja siostra wini za to chore dzieci i ich matki „egoistki”. Do przedszkola z katarkiem? Tak, synu! Oczywiście nasz Kubuś już wiele razy próbował wykorzystać sytuację. Raz wydmuchał nos i: „Chyba jestem bardzo chory, mamo… nie mogę iść do przedszkola”. Szybko jednak uświadamiamy mu z mężem, żeby nawet nie próbował takich numerów. Siedziałby w domu i bawiłby się wesoło, cały czas...
Oliwka ma dopiero niecałe 3 latka i nie chcę jej odpieluchowywać na siłę. Nie jest na to gotowa, próbowałam i wiem swoje, to dla niej zbyt duży stres. Zresztą kto powiedział, że trzylatek musi już korzystać z nocnika? W przedszkolu kazali mi zabrać dziecku pieluchę Pierwszego dnia przedszkola przyniosłam dla Oliwki całą torbę rzeczy – ubranka na zmianę, pościel, kosmetyki no i oczywiście zapas pampersów, żeby nie zabrakło. Pieluchy wyjęłam, żeby były pod ręką, i wtedy pani wychowawczyni tak mnie przeszyła wzrokiem, że aż mi mowę odebrało. „U nas w przedszkolu tego nie używamy” – powiedziała surowo. Podobno wszystkie dzieci mają korzystać z nocnika albo toalety, takie są wymagania. Bardzo się zmartwiłam, Oliwka jest jeszcze za malutka na nocnik, 3 latka skończy w listopadzie. Ale mimo to w domu spróbowałam posadzić ją na nocnik. Był tylko płacz i krzyk, tak jak za pierwszym razem w wakacje. Boję się, bo synek znajomej nabawił się zapalenia pęcherza przez to, że wstrzymywał mocz. Oni też próbowali odpieluchować go zbyt wcześnie i tak się to skończyło. Od Redakcji: nie ma żadnej podstawy prawnej, zgodnie z którą przedszkole państwowe mogłoby zakazać przyprowadzania dzieci korzystających z pieluch. Jedno z najważniejszych zadań przedszkola to właśnie pomoc dziecku w pokonywaniu trudności rozwojowych i nabywaniu właściwych nawyków. A co jeśli moja Oliwka posiusia się w majtki w przedszkolu i panie będą na nią krzyczeć? Wtedy to już w ogóle się zablokuje, a przedszkole zacznie jej się źle kojarzyć. Niestety na prywatne przedszkole, w którym mogłaby chodzić w pampersie nawet cały rok, nie stać nas. Obawiam się, że w naszej placówce chodzi tylko i wyłącznie o wygodę pań, które nie chcą się babrać w pieluchach, a nie o samodzielność i dobro dzieci. Agnieszka Jeśli chcesz się podzielić swoją...
Pamiętam te wszystkie bibuły, rolki papieru toaletowego, bloki rysunkowe, kredki, farby, pędzelki… Mama nie pozwalała mi tego dotykać, mówiąc, że to do przedszkola. Że przyjdzie czas, to będę malować tymi farbami... A potem w przedszkolu nigdy nie widziałam takich pięknych, nowych farbek! Tylko bure, brudne plakatówki i połamane kredki świecowe. Wtedy myślałam, że ktoś oszukuje moją mamę… A dziś sama czuję się oszukana jako matka: bo wmawia mi się, że muszę wydać masę pieniędzy na „bezpłatną naukę”. Bezpłatna czy płatna nauka w państwowym przedszkolu? Nawet nie chcę liczyć, ile to wszystko by kosztowało… Teczka, piórnik (z wyposażeniem: ołówek, nożyczki, 2 kleje, kredki, gumka), plastelina, bibuła, 1 ryza białego i 1 ryza kolorowego papieru, 1 blok techniczny biały i 1 kolorowy, zestaw pędzli i kubeczek na wodę… Do tego: kolorowe balony i długie balony do modelowania (serio!), 3 opakowania samoprzylepnych dżetów, papierowe kubeczki i talerzyki, brokaty… Naklejki motywacyjne (co to w ogóle jest?)... Wspaniałomyślnie na liście nie umieszczono farb (jedynie informację, by ich nie kupować). Znaczy co? Przedszkole może zapewnić z całej tej wyprawki TYLKO FARBY? Oczywiście na wyprawkę składają się również tzw. artykuły higieniczne: 3 opakowania chusteczek wyciąganych, 3 opakowania chusteczek nawilżanych, ręczniki papierowe (nie napisali ile – może co łaska). Do tego podręcznik. Te podręczniki już zostały zakupione i teraz żąda się od rodziców zwrotu pieniędzy. Podręcznik dla 3-latków! Ale OK, zapłacę za ten podręcznik. Samo ministerstwo ogłasza, że to niezgodne z prawem! Jedyne co nie budzi mojego protestu to: kapcie, zapasowe ubranko i pościel na leżakowanie. I to zamierzam zapewnić dziecku. Pozostałych rzeczy – nie. Sprawdziłam. Na stronie Ministerstwa Edukacji i Nauki znalazłam...
