Współczesne modele polskich rodzin: który pasuje do was?

Uczucia, którymi mama i tata darzą dziecko, zwykle się od siebie różnią. I choć obojgu rodzicom zależy głównie na dobru dziecka, zupełnie inaczej to okazują. Z tego powodu co innego daje dziecku miłość mamy, a co innego taty. Próbujemy wyjaśnić, na czym polegają te rozbieżności i czy uczucia mogą się uzupełniać. Po co? By zapewnić dziecku prawidłowy rozwój. Miłość taty przychodzi z czasem Kobieta jest przygotowana na pojawienie się dziecka i bycie mamą, jeszcze zanim dziecko pojawi się na świecie. Choć często zdarza się, że odczuwa związany z tym zdarzeniem niepokój. Już w ciąży czuje obecność dziecka – jego ruchy w brzuchu , kopanie lub czkawkę. To buduje z nim niezwykle silną więź . Pierwszą reakcją mężczyzny na wieść, że zostanie ojcem, jest zwykle zaskoczenie i lęk . I to niezależnie od tego, czy ciąża była planowana, czy nie. Czym innym jest też dla niego rozmawianie o dziecku, a czym innym zajmowanie się nim na co dzień. Dlatego początkowy etap ojcostwa bywa staraniem się i nauką kochania. Miłość mamy jest tu i teraz . Trwa każdego dnia, podczas gdy miłość taty rośnie z czasem , wiąże się z myśleniem o przyszłości dziecka i poczuciem odpowiedzialności za całą rodzinę. Dzięki tak odmiennym rodzajom miłości maluch ma od początku szansę poznać różnice między kobietą a mężczyzną. Tata bawi się z dzieckiem inaczej niż mama Każde z rodziców bawi się z maluchem na swój sposób. Amerykańskie badania wykazały, że 70 proc. zabaw ojców z małymi dziećmi opiera się na kontakcie fizycznym, podczas gdy matek – zaledwie 4. Spokojne zabawy z mamą wyciszają. Mama przytuli, ukocha, rzadziej będzie się boksować lub tarzać po dywanie. Zabawy z tatą są wyzwaniem – wymagają odwagi, kiedy ojciec przemienia się np. w groźnego potwora albo chwyta za miecz. Zaspokoją potrzebę walki i wyładowania emocji. Dużo w nich...

Zarządzanie czasem to nie jest wyłącznie zadanie menadżerów i prezesów wielkich firm. To także zadanie dla nas, młodych mam. Masz poczucie, że doba to dla ciebie za mało? Nie ty jedyna. Pogodzenie domowych obowiązków z pracą i własnym rozwojem to trudne zadanie, jedno z najtrudniejszych, jakie stoi obecnie przed kobietami. Jesteśmy bardzo aktywne, bardzo ambitne i… wiecznie spóźnione. Nic dziwnego, że coraz większą popularnością – nie tylko wśród menadżerów i dyrektorów firm – cieszą się warsztaty z zarządzania własnym czasem. Ale, jak tłumaczy Grzegorz Frątczak, trener rozwoju osobistego i autor bloga Projektantczasu.pl , to nie czas jest tutaj problemem, ale my sami: – Nie można zarządzać swoim czasem – mówi. – On biegnie wciąż tak samo. Jedyne, co możemy zrobić, to zarządzać samymi sobą w tym uciekającym czasie. Co to jednak znaczy: zarządzać sobą w czasie? Ano to, że musimy najpierw dobrze przyjrzeć się swojemu sposobowi działania, wychwycić w nim błędy, które sprawiają, że czujemy się przepracowane – i wyeliminować je. Typów działania jest sporo. Wybraliśmy te, które wśród młodych mam spotykane są najczęściej.   Matka-Polka-chaotyczna Włączasz komputer i po minucie masz już 10 otwartych okien w internecie . Bierzesz się za sprzątanie, ale już chwilę później pochłania cię przeglądanie starych gazet. Nie umiesz skupić się na jednej czynności, bo odrywa cię od niej coś pilniejszego, ważniejszego albo… ciekawszego. Ten opis nie brzmi atrakcyjnie, prawda? Na pocieszenie powiemy tylko tyle, że pasuje on do większości z nas, bo według psychologów, chaos w działaniu to specjalność naszych czasów. – Chaotyczną osobę poznać po tym, że niczego nie planuje, przez co wiele spraw jej umyka. Co chwilę przydarza się jej też jakiś pożar w pracy czy w domu – mówi Grzegorz Frątczak. Wyjaśnia, że planowania można się...

Wszystkowiedząca, nieomylna,  nieskończenie cierpliwa, uśmiechnięta i zawsze do dyspozycji malca  – właśnie taka jest Matka Idealna. Matka Prawdziwa, z krwi i kości jest inna. Dobra mama nie zawsze stosuje się do  rad z  poradników Możesz pomyśleć „Halo? Czy to pomyłka?”.  Nic z tych rzeczy. Bardzo dbamy o to, by rady, jakie możesz znaleźć w naszym serwisie były sprawdzone i skuteczne. Cieszymy się, jeśli dzięki nim udaje się rozwiązać  jakiś problem  albo zrobić coś szybciej, sprawniej i bez nerwów.  Jednak nie mamy ambicji tworzenia Listy Jedynie Słusznych Sposobów Postępowania Z Dzieckiem  ani Spisu Nakazów i Zakazów, Których Nie Wolno Łamać Pod Żadnym Pozorem I  W Żadnej Sytuacji.  Zawsze zachęcamy, by: ufać intuicji, obserwować dziecko, szukać własnych rozwiązań. Dobrze wiemy, że każde dziecko  jest inne i to, co świetnie się sprawdza w przypadku Jasia, może nie pomóc Kamilce. Chcemy pomagać, zwracać na coś uwagę, podpowiadać,  inspirować, czasem także ostrzegać,  a nie narzucać. Dobra mama popełnia czasem błędy Zapomniałaś, nie dopilnowałaś, nie sprawdziłaś? No cóż, co się stało, to się nie odstanie. Błędy popełniają wszyscy . Najważniejsze, by wyciągać z nich wnioski i nie popełniać w kółko tych samych. I  - jeśli to tylko możliwe – naprawić co się da. Jeśli na przykład w nerwach zdarzyło ci się dać dziecku klapsa , nie ma sensu tygodniowe rozdzieranie szat. Lepiej przeprosić dziecko i zastanowić się, jak postępować, by nigdy więcej nie rozwiązywać problemów przy użyciu siły. Bo klaps to żadna metoda i niczego dobrego dziecka nie uczy. Warto uczyć się nie tylko na własnych, ale i na cudzych błędach. Np. wystarczająco dużo dzieci poparzyło się już gorącą herbatą , by nie pić jej, trzymając dziecko na kolanach. Dobra mama ma  czasem ochotę uciec na Księżyc Zdarza ci...