Dodatni wynik GBS w ciąży oznacza, że ciężarna jest nosicielką paciorkowca z grupy B. Wówczas podczas porodu rodząca musi mieć podany antybiotyk, by nie doszło do zakażenia noworodka paciorkowcem. Badanie GBS trzeba wykonać pod koniec ciąży, bo zakażenie dziecka zagraża jego zdrowiu, a nawet życiu. Z danych Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego wynika, że w województwie mazowieckim aż 19,7 proc. przyszłych mam ma dodatni GBS, a w woj. małopolskim – 18 proc. Tymczasem w krajach wysokorozwiniętych wskaźnik ten jest wyraźnie niższy i tak np. w Niemczech wynosi on nie więcej niż 0,3 proc, a w Finlandii 0,76 proc.
Spis treści:
Ciąża stwarza idealne warunki dla namnażania się paciorkowców, dlatego każda kobieta między 35. a 37. tygodniem ciąży powinna mieć przeprowadzone badanie GBS. Polega ono na pobraniu wymazu z przedsionka pochwy oraz z odbytnicy i umieszczeniu próbki w hodowli w laboratorium.
Próbki nie pobiera się w trakcie krwawienia. Na trzy dni przed badaniem należy zrezygnować ze współżycia, na pięć dni przed badaniem – z globulek dopochwowych, a na siedem dni przed – z antybiotyków. W dniu pobierania próbki niewskazane jest używanie mydła i innych środków higieny intymnej do mycia okolic pochwy i odbytu.
Wynik GBS dodatni oznacza obecność paciorkowców z grupy B, a ujemny ich brak.
O dodatnim GBS trzeba poinformować lekarza. Informacja ta pozwoli zapobiec zakażeniu dziecka podczas porodu naturalnego. Dodatni GBS nie jest jednak wskazaniem do cesarskiego cięcia. Poinformowany o dodatnim GBS u rodzącej personel porodówki będzie wiedział, co robić. Procedura ochrony dziecka przed powikłaniami zakażenia GBS jest bardzo prosta – w pierwszej fazie porodu podaje się rodzącej dożylnie antybiotyki, które zapobiegają zakażeniu dziecka. Idealnie, gdyby ciężarna przyjęła antybiotyk co najmniej 4 godziny przed porodem.
Do zakażenia dróg rodnych dochodzi najczęściej z przewodu pokarmowego, czyli bakteria zostaje przeniesiona z odbytu na drogi rodne. GBS do układu pokarmowego trafić może wraz z niepasteryzowanymi produktami mlecznymi.
Podczas porodu dziecko zakaża się poprzez połknięcie lub zachłyśnięcie się skażonymi paciorkowcem wodami płodowymi. Bakterie te są odpowiedzialne obecnie za większość przypadków wczesnych zakażeń u noworodków, w tym ciężkich i stanowiących zagrożenie dla życia. Mogą być przyczyną sepsy czy zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. Dlatego tak ważne jest, aby przyszła mama poddała się badaniu i w razie GBS dodatniego, poinformowała o tym lekarza i personel porodówki.
Nie ma powodu do paniki, jeśli GBS wyjdzie dodatni. Jak już wspominaliśmy, problem zostanie rozwiązany podczas porodu. Dlatego jeśli ciąża przebiega prawidłowo, nie trzeba się niepokoić i jechać do szpitala. Natomiast trzeba to szybko zrobić, jeśli poród się zaczyna przed terminem lub doszło do odejścia wód płodowych.
Nie martw się, że z dodatnim wynikiem GBS nie będziesz mogła karmić noworodka naturalnie. Nie jest to przeciwwskazaniem do karmienia piersią. Antybiotyk podany podczas porodu i późniejsza, trwająca około dwóch dób, obserwacja dziecka w szpitalu to wystarczające kroki do ochrony malucha przed zakażeniem.
Sprawdź też:
USG prenatalne (zwłaszcza USG połówkowe ) to bardzo ważne badanie w ciąży, bo dzięki niemu możemy dokładnie ocenić anatomię płodu. – Służy ono do określenia ryzyka specyficznych wad genetycznych takich jak zespół Downa, zespół Edwardsa czy zespół Patau – mówi nam dr n. med. Marian Malinowski, ginekolog położnik. USG prenatalne , które jest jednym z badań genetycznych, jest nieinwazyjne i całkowicie bezpieczne zarówno dla matki, jak i dla dziecka (wykorzystuje się do niego aparaty emitujące bezpieczne dla matki i dziecka ultradźwięki, które pozwalają uzyskać dwuwymiarowy obraz płodu). Warto pamiętać, że wszystkie badania USG są całkowicie bezpieczne . Kiedy wykonuje się USG prenatalne? Standardowo wykonuje się 3-4 badania USG w ciąży . – Dokładny okres, kiedy wykonuje się USG prenatalne, przypada między 11. tygodniem ciąży i 0 dni, a 13. tygodniem ciąży plus kolejnych 6 dni – mówi lekarz. Wyjaśnia jednak, że to nie wiek ciąży jest warunkiem wykonania badania, ale wielkość dziecka, czyli pomiar CRL: podczas USG prenatalnego płód powinien mieć od 45 mm do 84 mm długości. Najczęściej USG prenatalne powtarza się jeszcze dwa razy w czasie trwania ciąży: drugie USG prenatalne wykonuje się między 18. a 23. tygodniem ciąży, trzecie USG prenatalne wykonuje się między 30. a 32. tygodniem ciąży. Jak wygląda USG prenatalne? Kobieta kładzie się na leżance ustawionej obok aparatu USG i odsłania brzuch. Lekarz nakłada żel na głowicę aparatu i rozsmarowuje go na skórze brzucha ciężarnej. Następnie, lekko dociskając głowicę, przesuwa nią po powłokach brzusznych, co pozwala uzyskać obraz płodu na monitorze aparatu. Chociaż najczęściej badanie wykonuje się za pomocą głowicy przykładanej do powłok brzusznych, gdy pacjentka ma znaczną nadwagę lub otyłość, lekarz może...
