Edukacja domowa, czyli nauczanie w domu przez cały rok szkolny i zdawanie egzaminów na koniec roku, może sprzyjać zdobywaniu wiedzy z pasją i zaangażowaniem, bo daje dziecku poczucie, że robi to dla siebie. Nie ma presji ocen, sprawdzianów, etc. Zdarza się, że rodzice decydują się na „zabranie dziecka ze szkoły”, gdy ma ono problemy – nie dogaduje się z kolegami, nie odnajduje się w systemie szkolnym, a stres związany ze sprawdzianami czy publicznymi wypowiedziami jest tak duży, że dziecko się blokuje. W takich sytuacjach edukacja domowa może być dobrym rozwiązaniem. Innym powodem rozpoczęcia edukacji domowej przez dziecko jest:
W związku z projektem ustawy Lex Czarnek 2.0 istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że edukację domową w Polsce czekają wielkie zamiany.
Wyjaśniamy, jak wyglądają procedury dla uzyskania zgody na nauczanie domowe dziecka i co mówi o edukacji domowej podstawa prawna.
Spis treści:
25 października 2022 roku do sejmu wpłynął projekt ustawy Lex Czarnek 2.0, który jeśli zostanie przegłosowany w niezmienionej formie, może całkowicie zlikwidować nauczanie domowe w Polsce. Co wiadomo o planowanych zmianach?
Zgodnie z danymi Ministerstwa Edukacji i Nauki, w roku szkolnym 2020/2021 niemal 20 tys. uczniów i uczennic podejmuje naukę poza systemem szkolnictwa. Tendencja jest wzrostowa, dla porównania w 2019 roku z edukacji domowej korzystało zaledwie 12 230 dzieci.
Szkoła domowa, czyli homeschooling to nauka bez pośrednictwa instytucji edukacyjnych. Szkoła powinna wspierać proces edukacji dziecka, jednak obowiązek ten spoczywa wtedy na rodzicach. Dzieci w trakcie edukacji w domu nie otrzymują ocen, jednak zdają egzaminy klasyfikacyjne z każdego przedmiotu po każdym półroczu lub po całym roku nauki. Po zdanym egzaminie otrzymują świadectwo i promocję do kolejnej klasy.
Uczeń korzystający z edukacji domowej (ED) musi być zapisany do konkretnej szkoły (której to dyrektor wydaje pozwolenie na edukację domową). Takie dzieci jednak:
W edukacji domowej dominuje elastyczność, dzięki której dziecko uczy się w najbardziej przyjazny dla siebie sposób. Na etapie szkoły podstawowej taka forma nauki wymaga dużego zaangażowania ze strony rodziców. Gdy uczeń jest starszy – stopniowo zaczyna uczyć się samodzielnie. Edukacja domowa jest możliwa również w szkole Montessori.
Każde dziecko w wieku 6-18 lat ma obowiązek nauki. Nauczanie domowe wiąże się z konkretnymi procedurami. By dziecko mogło rozpocząć naukę w domu, należy uzyskać zgodę dyrektora przedszkola lub szkoły. Jak wyglądają procedury załatwiania zgody na nauczanie domowe? Rodzic musi:
W Polsce istnieje obowiązek edukacji, a nie obowiązek „chodzenia do szkoły”. Zgodnie z art. 37 ustawy – Prawo oświatowe – obowiązek szkolny/nauki może być realizowany poza szkołą, w ramach tzw. edukacji domowej.
Poniżej zamieszczamy podstawę prawną nauczania domowego:
Nauczanie domowe jest bezpłatne. Koszty, które ponoszą rodzice, zależą od ich możliwości finansowych, a także chęci. Rodzice mogą (lecz nie muszą) zainwestować w pomoce naukowe dla dziecka, dodatkowe zajęcia, rozwijanie zainteresowań malucha, etc.
Uczeń powinien mieć zapewniony dostęp do:
Tak jak wszystko, edukacja domowa ma swoje mocne i słabe strony. Oto te najbardziej powszechne:
Zobacz też:
Szkoły państwowe nie cieszą się szczególnie dobrą opinią. Zarzuca się im, że niszczą w dzieciach naturalną potrzebę uczenia się nowych rzeczy, a sposób nauczania i podejście do uczniów pozostawiają wiele do życzenia. Wie o tym Agnieszka, mama Tymona. Kiedy jej syn w 2 klasie szkoły podstawowej coraz bardziej tracił zapał do nauki, miał problemy z czytaniem , a rodzic zauważyli, że znika też jego radość z uczenia się i odkrywania świata, po namyśle i dogłębnym zbadaniu sprawy, postanowili: edukacja domowa . Przez cały drugi semestr uczyli syna w domu. Pomogła też babcia, była nauczycielka, która wzięła Tymona pod skrzydła przed egzaminami sprawdzającymi, żeby popracować nad obszarami, w których jeszcze miał problemy. – Zauważyliśmy, że efektywność pracy z moją mamą jest największa, bo przy wszystkich urokach nauki w domu, dużo pracy, przynajmniej w przypadku naszego syna, musieliśmy wkładać w to, żeby poważnie traktował naukę z nami – opowiada Agnieszka. Edukacja domowa w Polsce Edukacja domowa staje się w Polsce coraz bardziej popularna, a dzieci uczących się w tym systemie przybywa z roku na rok. W roku szkolnym 2015/2016 było ich 6 974 (wg danych Systemu Informacji Oświatowej), czyli o ok. 4 tys. więcej niż rok wcześniej. W tym roku, jak informuje Ministerstwo Edukacji, uczniów korzystających z nauczania domowego jest znowu prawie o 4 tysiące więcej - ze wstępnych danych wynika, że tą formą edukacji w roku szkolnym 2016/2017 objęto 10 836 dzieci . Możliwość nauki w domu polskie dzieci mają od 1991 roku, w myśl zasady, że każdy rodzic ma prawo decydowania o formie edukacji swojego dziecka . Na naukę w domu musi wyrazić zgodę dyrektor szkoły, do której dziecko jest zapisane. Pod koniec roku szkolnego dziecko przystępuje do egzaminu, który sprawdza, czy uczeń opanował materiał na tym samym poziomie, co jego rówieśnicy uczęszczający do...
Celem edukacji wczesnoszkolnej (obejmującej klasy 1–3) jest przekazanie dzieciom podstawowych wiadomości dotyczących świata i nauczenie ich takich umiejętności, które umożliwią im sprawne funkcjonowanie we współczesnym świecie. Co ważne, pierwszoklasista zdobywa wiedzę przy użyciu nowoczesnych źródeł i technologii. Jego nauka odbywa się w sposób zintegrowany, czyli bez sztucznego podziału na język polski, matematykę, geografię itd. – wiedza z różnych dziedzin przenika się, dzięki czemu dziecko uczy się myśleć i wyciągać wnioski. W pierwszych trzech klasach szkoły podstawowej nie ma zatem przedmiotów, są natomiast wyodrębnione bloki tematyczne. 1. Edukacja polonistyczna W jej ramach dziecko uczy się czytania i pisania . Uczy się także czytać teksty ze zrozumieniem, komunikować w jasny sposób swoje spostrzeżenia, potrzeby, odczucia. Poznaje zasady kulturalnej rozmowy (nie można krzyczeć, używać brzydkich słów itp.), a także estetycznego pisania (musi dbać o estetykę i poprawność graficzną pisma ). Pierwszoklasista ćwiczy też swoją umiejętność koncentracji (słucha w skupieniu czytanych utworów (np. baśni, opowiadań, wierszy) i w miarę swoich możliwości czyta lektury wskazane przez nauczyciela. Uczestniczy w zabawach teatralnych, odtwarza z pamięci teksty dla dzieci, np. wiersze, piosenki, fragmenty prozy. Czytaj też: Przygotowania do szkoły – o czym warto pamiętać? 2. Język obcy nowożytny Dziecko poznaje obcy język , by pod koniec 1 klasy rozumieć już proste polecenia, recytować wierszyki i rymowanki, śpiewać piosenki, pisać proste wyrazy i korzystać ze słowników obrazkowych. 3. Edukacja muzyczna Dziecko uczy się śpiewu i gry na prostych instrumentach muzycznych. Zaznajamia się także z różnymi elementami muzyki (melodią, rytmem, wysokością dźwięku, tempem, dynamiką). Dowiaduje się, że muzykę można zapisać i odczytać, i że...
Chcesz nauczyć dziecko jazdy na nartach? Masz dwie opcje : jeśli jesteś naprawdę dobrym narciarze, podstaw możesz uczyć samodzielnie. Jeśli jednak słabo sobie radzisz na deskach, lepiej oddać malucha w ręce profesjonalistów. Dowiedz się, co cię czeka przy samodzielnej nauce jazdy na nartach dla dzieci i z czym liczyć się, gdy postanawiasz oddać dziecko do szkółki. Spis treści: Kiedy zaczynać naukę Zalety i wady oddania dziecka do szkółki Jak samodzielnie uczyć dziecko Pierwsze kroki Wybór stoku do nauki jazdy Od czego zacząć Kiedy zaczynać naukę jazdy na nartach dla dzieci Z punktu widzenia rozwoju dziecka, najlepszy moment zaczyna się po 6. roku życia . Wtedy układ kostny, więzadłowy i stawy dziecka są już gotowe na obciążenia, jakie powstają podczas jazdy na nartach. Z drugiej strony na stokach widzi się mnóstwo maluchów w wieku 3, 4 i 5 lat, które nieźle sobie radzą. Zatem: kiedy zacząć szkolenie dziecka? To zależy... Jeśli twój trzy- czy czterolatek jest bardzo sprawny fizycznie, nie ma wad postawy (np. koślawości stóp czy kolan), naukę jazdy na nartach można zacząć nawet w tak młodym wieku. Współczesne narty carvingowe bardzo to ułatwiają – łatwiej się na nich skręca i mniej obciążają nogi dziecka. Bardzo ważne też będzie nastawienie dziecka – jednemu będzie się chciało uczyć, innemu wcale. I warto to wziąć pod uwagę i nie zmuszać malca do ćwiczeń. Zobacz też: Na czym polega gimnastyka korekcyjna Z dzieckiem mniej sprawnym albo z wadami postawy z nauka jazdy na nartach lepiej zaczekać do 6. roku życia, a do tego czasu posłać je do dobrego rehabilitanta, który skoryguje istniejące wady. Zalety i wady oddania dziecka do szkółki narciarskiej Z doświadczenia wiem, że to rozwiązanie ma więcej zalet niż wad. Choć sama jestem instruktorem narciarstwa, moje dzieci korzystały z nauki w...
