Dzieci powinny zjadać codziennie 5 porcji warzyw i owoców. Co jednak zrobić, jeśli dziecko odmawia jedzenia warzyw i owoców? Jeśli to dotyczy twojego dziecka, wiesz, jak stresujące są pory posiłków i jakiego wysiłku wymaga od rodzica przekonanie dziecka do zjedzenia marchewki czy brokułów... A teraz mamy na dodatek doniesienia ze świata nauki, które mogą zestresować nas jeszcze bardziej: naukowcy z Anglii przeprowadzili badanie wśród 7 tys. dzieci w wieku od 2-7 lat i odkryli, że niejadkom brakuje niektórych cennych składników odżywczych. Jakich i jak temu zaradzić? Sprawdź.
Wybrzydzanie przy jedzeniu i odmowa jedzenia warzyw to rzeczywistość wielu naszych domów. W pewnym momencie cieszymy się, kiedy nasze dziecko zje cokolwiek, nieważne, czy będzie to warzywo czy sucha bułka... Brzmi znajomo? Niestety. Pocieszające jest to, że naukowcy z Bristolu twierdzą, że niejadki w sumie spożywają wystarczająco dużo kalorii. Gorzej, że zjadają mniej warzyw i owoców od dzieci, które nie grymaszą przy jedzeniu. A to niestety przekłada się na odpowiednią podaż składników odżywczych. W diecie niejadków brakuje:
Naukowcy odkryli także, że w diecie niejadków jest zbyt dużo cukru, bo spożywają go więcej niż dzieci niegrymaszące w jedzeniu i w słodkich napojach.
Autorka wspomnianego badania, dr Caroline Taylor z Uniwersytetu w Bristolu, radzi, żeby w przypadku niejadków, dołożyć wszelkich starań, aby dieta dziecka była odpowiednio zbilansowana. Sugeruje, żeby się nie poddawać, kiedy dziecko przy pierwszym skosztowaniu nowej potrawy, stwierdzi, że mu nie smakuje. Odmawia jedzenia warzyw? Spróbuj podawać je dziecko w urozmaiconej formie – surowe, gotowane, purée, pieczone, wymieszane z potrawami, które lubi. Czasami trzeba nawet kilkunastu podejść zanim dziecko polubi smak konkretnego jedzenia. Pamiętaj jednak, żeby pod żadnym pozorem nie zmuszać dziecka do jedzenia i nie karmić na siłę!
Rodzicom niejadków nie brakuje wyobraźni w przemycaniu do diety dziecka warzyw i owoców. To bywa męczące, ale daje też szansę wykazania się kreatywnością, a sukces niewątpliwie cieszy... i lepiej smakuje! Oto kilka podpowiedzi, jak przekonać niejadka do jedzenia owoców i warzyw:
Zobacz też:
#article_lid{ line-height: 22px; } Na pewno słyszałaś o kampanii społecznej „5 porcji warzyw, owoców lub soku”, prawda? Właśnie rusza druga edycja tej akcji, która potrwa do 2014 roku. Poprzednia (realizowana w latach 2008-2010) miała za zadanie uświadomić, jak bardzo potrzebne są w diecie warzywa, owoce i soki oraz nakłaniała do zmiany sposobu odżywiania na lepszy. Czy się udało? Oczywiście, ale... zawsze może być lepiej! Niestety wciąż jeszcze wiele osób nie wie, jak ważne jest jedzenie codziennie 5 porcji i ile to jest jedna porcja. Sukces pierwszej edycji kampanii budzi nadzieję, że tym razem wyniki będą jeszcze lepsze! A czy Ty wiesz, dlaczego piszemy akurat o 5 porcjach? I co możesz uznać za porcję? Jeśli nie – pomoże Ci nasza mała ściągawka. Piątka na piątkę Według zaleceń Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), warzywa i owoce powinno się zjadać przynajmniej 5 razy dziennie – czyli do każdego posiłku. Dlaczego? Odpowiedź jest bardzo prosta i oczywista, a mimo to często o tym zapominamy: owoce i warzywa są źródłem cennych witamin, kwasów organicznych, pektyn, błonnika pokarmowego i substancji mineralnych. Zawierają również antyoksydanty, czyli składniki które walczą z reaktywnymi wolnymi rodnikami. Wpływają na dobre samopoczucie. Dostarczają one szeregu ważnych składników takich jak: witamina C, beta-karoten, witaminy z grupy B, PP oraz wielu składników mineralnych: potasu, cynku, selenu. Porcja czyli co? Można ją mierzyć na gramy, szklanki, łyżki, ale... najłatwiej na dłonie! Jedna porcja, to tyle, ile mieści się w dłoni! Dla dziecka jedna porcja może być odpowiednio mniejsza. Świeże owoce i warzywa można zastąpić m.in. sokami, które oprócz przecierów, uznaje się za najbardziej naturalny produkt w grupie przetworów owocowo-warzywnych. W sytuacjach, gdy nie mamy przy sobie świeżych owoców i warzyw, specjaliści zalecają...
Dzieci często grymaszą i wybrzydzają przy jedzeniu, a rodzice skarżą się, że dziecko nie chce próbować nowych rzeczy. Czy u ciebie wygląda to podobnie? Wymyślasz nowe sposoby na przekonanie dziecka do spróbowania czegoś nowego, przemycasz warzywa , mięso... Czasem dochodzisz do kresu wytrzymałości, kiedy posiłki w twoim domu bardziej przypominają pole bitewne, niż okazję do bycia razem. Możesz przestać się zadręczać! Okazuje się, że niektóre dzieci nic na to nie poradzą, a wysiłki rodziców niewiele dadzą... Naukowcy odkryli, dlaczego niektóre dzieci wybrzydzają przy jedzeniu i nie chcą spróbować niczego nowego. Może to właśnie przypadek twojego dziecka? Podejście do jedzenia jest dziedziczne? Naukowcy z Wielkiej Brytanii donoszą na łamach The Journal Of Child Psychology and Psychiatry o wynikach swojego badania, które może wiele zmienić w życiu rodziców dzieci grymaszących przy jedzeniu . W badaniu przyjrzano się stylowi jedzenia prawie 2 tys. 16-miesięcznych bliźniąt – jedno- i dwujajowych. Naukowcy chcieli sprawdzić, jaką rolę pełnią geny w gotowości do próbowania nowego jedzenia i w wybrzydzaniu przy posiłkach. Wynik nie pozostawia wątpliwości: podejście dziecka do jedzenia jest w dużej mierze dziedziczne. Geny winne wybrzydzaniu przy jedzeniu Zdaniem naukowców 58 proc. przypadków niechęci do próbowania nowego jedzenia to właśnie wina genów. To samo dotyczy 48 proc. dzieci, które wybrzydzają przez posiłkach. Rodzice dzieci, które stwarzają takie problemy przy jedzeniu wiedzą, że nie jest łatwo – nie działają groźby, przekupstwo, negocjacje, łagodna perswazja – nic. Teraz przynajmniej połowa z nich może częściowo odpuścić, skoro wiedzą, że to kwestia genów. Uboga dieta zaszkodzi dziecku? W komentarzu do badania eksperci uspokajają rodziców: "O ile dieta dziecka zawiera produkty o dobrej wartości...
Jednym z warunków powrotu do zdrowia, jest prawidłowe odżywianie. Wydawać by się mogło, że placówki medyczne powinny tak żywić pacjentów, aby wspomagać ich walkę z chorobą. Jednak badania pokazują, że pacjenci wracają ze szpitali z niedożywieniem . Niestety problem ten dotyczy także dzieci! Co szpitale serwują małym pacjentom? Śniadanie dla kilkunastomiesięcznego dziecka w jednym ze szpitali składa się z 2 kromek białego pieczywa, skrawka masła i porcyjki czegoś, co wygląda jak surowe mięso mielone niewiadomego pochodzenia. Inny przykład: śniadanie dla niemowlaka składa się z połowy pszennej kajzerki, kromki białego chleba, masła i 2 plastrów nieapetycznie wyglądającej wędliny w typie mielonki. Posiłki powtarzają się w kolejnych dniach, są nieurozmaicone , brakuje w nich warzyw i owoców. Skutki fatalnej diety szpitalnej Jak chore dziecko namówić do zjedzenia posiłku, który nie wygląda apetycznie? Czasami się nie da. A nawet, gdyby udało się to zrobić to, to co ląduje na talerzach małych pacjentów, nie ma szans zapewnić im wszystkich niezbędnych składników odżywczych , mikro- i makroelementów. Dlatego rodzice muszą we własnym zakresie przygotowywać dzieciom jedzenie i przynosić im je do szpitala. Według dietetyków w szpitalnym jedzeniu dla dzieci brakuje produktów pełnoziarnistych, warzyw, owoców i ryb. Największym problemem jest niedobór białka, które jest kluczowe do regeneracji organizmu. Przeczytaj: Ile białka potrzebuje dziecko? Żywienia skontrolować nie można, bo... nie ma przepisów Nie istnieją przepisy, które precyzowałyby sposób, w jaki powinni być żywieni pacjenci. Jedyne, co można zrobić, to przeprowadzić ocenę jakości tego żywienia , którą wykonuje Główny Inspektorat Sanitarny. W przypadku wykrycia nieprawidłowości, Inspektorat może jedynie wystosować pismo z uwagami do dyrektora szpitala. W 2017 roku w...
