Aby doszło do zapłodnienia, w organizmach kobiety i mężczyzny musi dojść do wielu skomplikowanych procesów. Naukowcy wciąż ich dokładnie nie poznali! Początek życia ludzkiego, nawet dziś, w XXI wieku, pozostaje więc dla ludzi bardzo tajemniczy.
Mimo to wielu faktów jesteśmy już pewni – oto jeden z ok. 250 milionów plemników, które rozpoczęły wielki wyścig od pochwy przez macicę do jajowodów. Ten jako pierwszy dotarł do komórki jajowej, zdołał sprawnie przeniknąć przez jej błony ochronne i udało mu się ją zapłodnić.
20 godzin później nastąpił pierwszy podział jajeczka, potem kolejny i jeszcze kolejny... Czy uwierzysz, że już w tym momencie ustalone są płeć dziecka oraz wiele jego cech fizycznych i psychicznych?
6-7 dni po zapłodnieniu płód liczy już około 100 komórek. Z części z nich rozwinie się ciało dziecka, z pozostałych powstaną błony płodowe i łożysko. Blastocysta (tak nazywa się zarodek człowieka w tym stadium rozwoju) właśnie zagnieżdża się w macicy.
Wyobraź sobie, że zaledwie 3 tygodnie po zapłodnieniu płód ma już głowę z zawiązkami oczu i uszu, zaczątek mózgu i rdzenia kręgowego. Choć wiele kobiet jest jeszcze nieświadomych swojego stanu, w ich łonie płód zmienia się wręcz z godziny na godzinę. Ale to dopiero początek wielkich zmian. Tak, przez najbliższe 9 miesięcy naprawdę dużo się zmieni w twoim życiu.
Niezależnie od tego, czy staracie się z partnerem o dziecko, czy też ciąża będzie absolutną niespodzianką, na wieść o dziecku możesz doświadczać wielu, często nawet sprzecznych uczuć.
Po pierwsze, macierzyństwo to wielka rewolucja w życiu. Nawet wyczekani potomkowie budzą lęk rodziców przed nieznaną przygodą, jaką jest odpowiedzialność za wychowanie innego człowieka. Po drugie, po zapłodnieniu w ciele kobiety rozpoczyna się prawdziwa burza hormonalna, a ta również sprzyja bardzo emocjonalnym reakcjom. Nie wstydź się ich, nie czuj się winna. Są one całkowicie normalne w ciąży!
Aby sprawdzić, czy doszło do zapłodnienia, warto zrobić test ciążowy. Należy jednak pamiętać, że test należy wykonać zgodnie z instrukcją na opakowaniu. Niestety nawet wtedy nie daje on 100-procentowej pewności, dlatego warto udać się lekarza, który potwierdzi lub wykluczy ciążę.
A to mamy kłopot. Dopiero co pisaliśmy w mamotoja.pl, że co roku najwięcej dzieci zostaje poczętych w okolicach Bożego Narodzenia, a dokładnie między 17 a 27 grudnia, gdy docierają do nas informacje, że taka data to niekoniecznie dobra inwestycja w przyszłość naszego szkraba. Jej brak wszystko psuje A wszystko przez osławioną i trudną do przecenienia witaminę D . Wieloletnie analizy niezbicie potwierdzają, że jest ona niezbędna dla dojrzewającego mózgu. Jej brak w okresie zimowym, spowodowany niedoborem słońca (wszak witamina w sposób naturalny wytwarza się w naszym organizmie dzięki promieniom słonecznym) osłabia zdrowie przyszłej mamy w pierwszych miesiącach ciąży i skutkuje tym, że dzieci poczęte w okresie stycznia, lutego i marca mają później kłopoty w szkole . Niestety to nie koniec. Badania pokazują także, że dyslekcja, trudnościami w czytaniu i ADHD mają związek z poczęciem między październikiem a grudniem. To wniosek z ogromnej analizy, którą właśnie zakończyli naukowcy dwóch brytyjskich uniwersytetów – w Cambridge i w Glasgow. Uczeni objęli nią ponad 800 tys. uczniów , chodzących do szkół w latach 2006-2011. Ustalili, że problemy z nauką miało prawie 9 proc. dzieci poczętych w pierwszym kwartale roku i 7,6 proc. dzieci , których rodzice postarali się o nie między lipcem a wrześniem. Ktoś powie, różnica niewielka więc o co kruszyć kopie, ale naukowcy przestrzegają, że nie można jej lekceważyć. - Jeżeli kolejne badania potwierdzą, ze poziom witaminy D rzeczywiście tłumaczy sezonowe różnice w zdolnościach dzieci, to należałoby zalecać kobietom przyjmowanie witaminy D już na początku ciąży, a może jeszcze wcześniej, kiedy dopiero zacznie o niej myśleć – przyznał jeden z autorów badań prof. Gordon Smith z Cambridge...
Bolesne, często na granicy wytrzymałości miesiączki, to jeden z najczęstszych sygnałów, że możesz ją mieć. Nie zwlekaj i zgłoś się do lekarza. Nie można jej bagatelizować, zwłaszcza jeżeli chcesz urodzić dziecko - endometrioza może to bardzo utrudniać. Przeczytaj, na czym polega. Spis treści: Na czym polega endometrioza Przyczyny powstawania schorzenia Objawy choroby Kto choruje na endometriozę Stopnie choroby Diagnozowanie schorzenia Leczenie choroby Endometrioza a ciąża Odpowiednia dieta w endometriozie Endometrioza - co to jest Endometrioza to rozrost błony śluzowej macicy (z łac. endometrium ) poza jej obręb i obecność w miejscach, w których nie powinno jej być. Najczęściej są to: jama otrzewna jajniki jajowody pochwa drogi moczowe przewód pokarmowy. Schorzenie może również występować w powłokach brzusznych kobiet po cięciu cesarskim i w bliźnie po nacięciu krocza po porodzie. Co miesiąc śluzówka błony macicy złuszcza się, a jej tkanki usuwane na zewnątrz w postaci krwawienia miesiączkowego. Jednak u kobiet z endometriozą proces ten nie przebiega w taki sposób. Mimo przemieszczenia się endometrium poza obręb jamy macicy, błona nadal zachowuje się tak, jakby nadal była w jej wnętrzu. Stąd w okresie przedmiesiączkowym dochodzi do obrzmienia i bolesności ognisk choroby, co jest spowodowane gromadzeniem się krwi. Komórki we wszczepach, podobnie jak komórki endometrium, narastają, a potem złuszczają się w trakcie menstruacji. Złuszczaniu towarzyszy niewielkie krwawienie. Ponieważ jednak krew z owych wszczepów nie ma naturalnego ujścia, tworzą się blizny, zrosty, guzki, torbiele (np. czekoladowe na jajniku) i stany zapalne. To powoduje dodatkowy ból z powodu ucisku otaczających tkanek. Endometrioza to jedna z przyczyn...
Ciąża to najbardziej naturalna przyczyna, że go nie masz. Jeżeli jednak nie spodziewasz się dziecka, jest to ważny sygnał ze strony twojego organizmu. Miesiączka jest objawem zdrowia kobiety, a jej brak znakiem, że doszło do jego zakłóceń. Jest wiele powodów, dla których nie masz okresu. Zobacz, jakie są tego przyczyny i jak można je leczyć. Brak okresu - przyczyny Przeciętnie długość cyklu miesiączkowego u kobiety utrzymuje się w przedziale 26-32 dni. O braku miesiączki ( łac. amenorrhea) , można mówić, gdy nie pojawiła się nigdy u kobiety, która ukończyła 16 lat (postać pierwotna) lub krwawienie nie wystąpiło przez trzy kolejne cykle u kobiety, która wcześniej regularnie miesiączkowała (postać wtórna). Nie oznacza to jednak, że nie zdarzają się cykle krótsze (25 dni) oraz dłuższe (nawet 36 dni), które nadal mieszczą się w normie. Nieregularne cykle mogą mieć nastolatki oraz kobiety ok. 40 roku życia powoli wchodzące w okres menopauzy. Zanik krwawienia może być spowodowany bardzo wieloma przyczynami: ciążą, karmieniem piersią, nieprawidłowościami hormonalnymi w cyklu miesięcznym kobiety, odstawieniem tabletek antykoncepcyjnych – organizm może potrzebować trochę czasu, aby się przyzwyczaić i unormować, stresem – wzrasta poziom adrenaliny i kortyzolu, hamujących kobiecą owulację, gwałtownym spadkiem wagi, niedożywieniem, zaburzeniami odżywiania się, anemią, długotrwałym wyczerpaniem ćwiczeniami fizycznymi, pracą zmianową – często prowadzi ona do niewysypiania się, w efekcie czego zwalnia się metabolizm i zanika miesiączka, zmianą stref czasowych, zażywaniem leków antydepresyjnych, przyjmowanie antybiotyków, nowotworami (guzy okolicy podwzgórzowo-przysadkowej, guzy jajnika, rak błony śluzowej macicy), menopauzą. Brak miesiączki - najczęstsze powody...
