Metafora to językowy środek stylistyczny, krótkie wyrażenie, które można odczytywać na wiele sposobów. Chociaż głównie kojarzona jest z poezją, występuje we wszystkich gatunkach literackich, a także języku publicystycznym i potocznym. Sprawdź, czym jest metafora i jakie są jej najpopularniejsze przykłady.
Zgodnie z definicją Słownika Języka Polskiego metafora to „figura stylistyczna polegająca na nietypowym połączeniu wyrazów, dzięki któremu przynajmniej jeden z nich uzyskuje nowe znaczenie”. Encyklopedia PWN definiuje metaforę jako „zespół słów, w których znaczenie jednych zostaje przeniesione na znaczenie pozostałych słów, na zasadzie dostrzeżonego między nimi, mniej lub bardziej odległego pokrewieństwa”.
Metafora nazywana jest również porównaniem. Jednak zdaniem językoznawców te figury retoryczne, choć podobne, nie są tożsame. Można przyjąć, że każde porównanie (np. gorąco jak w piecu, uparty jak osioł) jest metaforą, jednak nie każda metafora jest porównaniem. Metafora może być bardziej abstrakcyjna, a w porównaniu zawsze człony, czy zespoły słów połączone są wyrazami lub wyrażeniami: jak, jakby, jak gdyby, na kształt, niby, podobny, na podobieństwo, itp.
Metafora ma na celu:
Metafora to bardzo szerokie określenie różnego rodzaju figur stylistycznych. Inne, bardziej precyzyjne i węższe znaczeniowo rodzaje metafor to:
Na co dzień bardzo często posługujemy się metaforami potocznymi, często nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Najbardziej znane i popularne to:
Metafora poetycka może być również formą ekspresji artystycznej, występuje we wszystkich tekstach literackich.
Zobacz także:
Ciężko omówić jakąkolwiek lekturę bez opisu najważniejszego czynnika – bohaterów. Charakterystyka postaci to opis wyglądu, zachowania i postępowania bohaterów występujących w książce. Jak napisać charakterystykę postaci? Z jakich elementów składa się charakterystyka postaci? Dowiesz się tego z poniższego artykułu. Jak napisać charakterystykę postaci? Napisanie dobrej charakterystyki postaci wiąże się z… wnikliwym przeczytaniem książki. Dobrze jest robić notatki już na etapie czytania. Warto zapisać, kiedy i w jakich okolicznościach czytelnik poznaje daną postać. Dobrze jest również zapisywać z pozoru najmniej istotne szczegóły, które przydadzą się w trakcie pisania charakterystyki – takie jak wygląd, wiek czy ubranie. Będą potrzebne do opisu postaci. Co jeszcze warto zanotować? Przede wszystkim, cechy charakteru i usposobienie, a także nastawienie postaci do innych, do samej siebie, do świata, do pracy, przyrody czy obowiązków. Dzięki temu, pisząc charakterystykę, jesteśmy w stanie dać pełny ogląd postaci. Należy pamiętać, że pisanie charakterystyki nie powinno być tylko suchym wyliczaniem przymiotników i czasowników. Charakterystyka to tak naprawdę analiza postaci, rozbijanie jej cech na części mniejsze. Wymienianie cech charakteru to jedno – równie istotne jest przytoczenie przykładów zachowania postaci w opisywanym momencie. Charakterystyka może być statyczna albo dynamiczna. Statyczna opisuje postać w konkretnym momencie jej życia. Dynamiczna opisuje rozwój postaci w ciągu całej przedstawionej w lekturze historii. Elementy, z jakich składa się charakterystyka postaci Tak jak większość wypowiedzi pisemnych w języku polskim, charakterystyka ma swoje żelazne zasady, którymi trzeba się kierować w trakcie jej pisania. Tak jak rozprawka czy opowiadanie, charakterystyka składa się ze wstępu, rozwinięcia i zakończenia, a...
Wypracowanie pisemne może mieć różne formy: rozprawki , charakterystyki postaci, recenzji, sprawozdania, opowiadania, listu, opisu (np. krajobrazu). Nie specjalnie też ma sens zastanawianie się nad tym, jak napisać wypracowanie z polskiego, WOS-u lub z historii – wszystkie rządzą się tymi samymi prawami. O czym warto pamiętać, chcąc napisać dobre wypracowanie? Jak je zacząć, rozwinąć i jak zakończyć? Spis treści: Jak napisać wypracowanie – po pierwsze: kompozycja Jak napisać wypracowanie na temat? Jak napisać wypracowanie – wzór Jak napisać wypracowanie? - kompozycja Wypracowanie składa się z trzech części, czyli: wstępu, rozwinięcia, zakończenia. Warto o tym pamiętać, zanim zabierzemy się za pisanie wypracowania. Co ważne – każda z 3 częście części wypracowania rządzi się swoimi prawami. Wstęp To pierwsza część wypracowania. Wstęp nie musi być długi. Należy jednak pamiętać o proporcjach tekstu – idealnie, gdy wstęp stanowi około 15 proc. całości wypracowania (podobnie długie powinno być zakończenie). Co powinno znaleźć się we wstępie do wypracowania: nawiązanie do tematu, zarys tego, o czym będziesz pisać (o jakich bohaterach, problemach, okolicznościach przywoływanych zdarzeń), pytanie lub cytat nawiązujący do tematu wypracowania (możesz go zawrzeć we wstępie, ale nie musisz). Rozwinięcie To główna część wypracowania, w której musisz udowodnić, że: rozumiesz temat wypracowania, znasz teksty lub fakty, na które się powołujesz, potrafisz podać rzeczowe argumenty składające się na rozwiązanie problemu zawartego w temacie wypracowania. Każdy z tych punktów wymaga namysłu i wiedzy na poruszany temat. Dlatego dobrym rozwiązaniem może okazać się napisanie planu, w którym – punkt po punkcie –...
Osobista, własnoręcznie napisana dedykacja jest ponadczasowym uzupełnieniem prezentu, a w szczególności książki lub albumu. Po latach osoba obdarowana będzie z uśmiechem wspominać nie tylko ważny w jej życiu dzień, ale także osobę, która wręczyła ten miły upominek. Dowiedz się, jak napisać dobrą dedykację. Jak poprawnie napisać dedykację? Dedykacja to krótka forma wypowiedzi pisemnej umieszczana w książce lub albumie. Jest to zazwyczaj jedno- lub dwuzdaniowy wpis, którego celem jest upamiętnienie ważnego wydarzenia, a także sprawienie danej osobie przyjemności i docenienie jej. Poprawnie napisana dedykacja powinna być: czytelna, napisana odręcznie – jeśli twoje pismo jest nieczytelne, możesz wydrukować treść dedykacji. Jednak nie zapomnij o własnoręcznym podpisie, skierowana do konkretnej osoby. Zasady pisania dedykacji Wpisując dedykację do albumu lub książki, warto zastosować się do kilku zasad. Dedykację zawsze: piszemy na stronie tytułowej książki, pod tytułem; używamy pióra lud długopisu z niebieskim lub czarnym wkładem; kierujemy do kogoś, np. „Dla mojego syna…”, „Dla pani Anny Kowalskiej, wychowawczyni klasy 8 c…”; wskazujemy, z jakiej okazji została podarowana książka, np. z okazji Dnia Nauczyciela, zakończenia roku szkolnego czy rocznicy ślubu; wpisujemy datę i miejscowość lub datę i okazję wręczenia prezentu, np. Boże Narodzenie 2022. Jak napisać dedykację: przykłady Dedykacja to miły, ale też intymny gest zazwyczaj skierowany do osób nam znanych osobiście. Dlatego wpisując się do książki lub albumu, zamiast używać ogólnikowych haseł, warto odwołać się do umiejętności, cech czy zainteresowań danej osoby lub wpisać inspirujący cytat o miłości . Kochanej córce z okazji 18. urodzin. Tata Dla Joanny Kowalskiej, uczennicy klasy 6 b, w nagrodę za...
