Błonnik pokarmowy to obecne w żywności substancje pochodzenia roślinnego, które nie ulegają trawieniu i przechodzą przez przewód pokarmowy w praktycznie niezmienionej formie. To ważny składnik diety.
Zapobiega zaparciom, ułatwia prawidłowe funkcjonowanie przewodu pokarmowego, zwiększa uczucie sytości oraz pomaga zapobiegać wielu chorobom, także cywilizacyjnym – cukrzycy, otyłości, miażdżycy.
Błonnik rozpuszczalny ulega fermentacji w jelitach, dzięki czemu powstają ważne dla zdrowia człowieka krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe. Natomiast błonnik nierozpuszczalny, wchłaniając wodę w jelitach, przyspiesza eliminację resztek, ułatwiając wypróżnianie.
Zobacz też: Gdy dziecko ma zaparcia
W dużych ilościach zawierają go natomiast nieprzetworzone produkty zbożowe oraz świeże warzywa i owoce (także suszone).
otręby zbożowe, kasze, naturalne płatki zbożowe, musli, niełuskany ryż, pieczywo razowe i pełnoziarniste oraz wszystkie owoce i warzywa.
Jestem w drugim trymestrze ciąży i od tygodnia dokuczają mi zaparcia . Z uwagi na mój stan jest to dla mnie bardzo uciążliwe. Przede wszystkim jednak niepokoi mnie to, że wypróżniam się na czarno. Czy może być to związane z n iskim poziomem żelaza ? Lekarz przepisał mi tabletki, gdy stwierdził anemię. Ewa z Krakowa Tak, to prawda, preparaty żelaza mogą odpowiadać m.in. za ciemne zabarwienie stolca. Zresztą podobnie jest z zaparciami, które mogą mieć tę samą przyczynę. Jeśli nie są one zbyt uciążliwe, wystarczy zadbać o to, aby posiłki zawierały więcej błonnika - obfitują w niego produkty z mąki z grubego przemiału, ale także warzywa i owoce, np. jabłka . Co robić, jeśli zmiana diety nie przyniesie poprawy? Jeśli wprowadzenie do diety produktów obfitujących w błonnik nie przyniesie poprawy, konieczna może być zamiana przepisanego preparatu na inny, które będzie lepiej przez Panią tolerowany. Rozwiązaniem problemu może okazać się również przyjmowanie łagodnych leków działających przeczyszczająco, np. Lactulozy, która nie wchłania się z przewodu pokarmowego. Czytaj też: Dietetyczne sztuczki na zaparcia Obejrzyj film: Jakie leki można przyjmować w ciąży?
Kaszka to (obok warzyw) jeden z pierwszych produktów, które podaje się dziecku na początku rozszerzania diety. Na ogół smak kaszki niemowlę poznaje po żywieniu się wyłącznie mlekiem matki (albo mlekiem modyfikowanym). Kaszkę można podać jako osobne danie, dodać do puree z warzyw lub zagęścić nią pierwszą zupkę dla dla dziecka. Tak jak inne produkty, kaszki do diety niemowlaka powinny być wprowadzane stopniowo, zaczynając od najbardziej lekkostrawnych. Spis treści: Kaszka dla niemowlaka: dlaczego warto ją podawać? Kaszka dla niemowlaka – od kiedy? Jaka kaszka dla niemowlaka? Kaszka bezglutenowa czy z glutenem? Pierwsza kaszka dla niemowlaka – jak przygotować? Ile kaszki dla niemowlaka? Kaszka dla niemowlaka czy kleik? Kaszka dla niemowlaka: dlaczego warto ją podawać? Kaszki (jako produkty zbożowe) dostarczają dziecku sporej ilości kalorii – to ważne, bo energia, jaką niemowlę czerpie z mleka (mamy lub modyfikowanego), około 6 miesiąca życia przestaje już wystarczać. Kasze zawierają także ważne składniki mineralne: żelazo, fosfor, wapń, potas, magnez oraz witaminy, szczególnie z grupy B, które ułatwiają między innymi prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego. Witamina PP (niacyna), której szczególnie dużo jest w kaszy jęczmiennej, ma np. spore znaczenie w zapobieganiu anemii. Produkty zbożowe (w tym kasze) dostarczają także sporych ilości błonnika, który reguluje pracę przewodu pokarmowego. Kaszka dla niemowlaka – od kiedy? Kaszkę możesz wprowadzić do diety niemowlęcia pomiędzy 17. a 26. tygodniem życia dziecka – zgodnie z zaleceniami ekspertów na ten moment przypada początek rozszerzania diety. Jeśli karmisz piersią, możesz podać kaszkę, gdy niemowlę skończy sześć miesięcy. Jeśli karmisz mlekiem modyfikowanym, możesz wprowadzić ją wcześniej – gdy niemowlę...
Nie zawsze był doceniany. Kiedyś uważano, że nie warto zawracać sobie nim głowy – ot, balast i tyle (błonnik, czyli różne nietrawione i niewchłaniane przez organizm substancje, które znajdują się w ścianach komórkowych roślin, m.in. celuloza i pektyny). Dziś już wiadomo, że bez tego, co uznawano za zwykłe śmieci, nasz organizm nie jest w stanie pracować jak należy. Dlaczego jest taki ważny? Bo usprawnia pracę przewodu pokarmowego: pobudza ruch jelit, a przez to reguluje wypróżnianie, zapobiega zaparciom i wynikającym z nich kłopotom, np. bólom brzucha, mikropęknięciom zwieracza czy uszkodzeniom śluzówki odbytu. Syci i czyści To jednak nie koniec zalet błonnika: sprzyja on rozwojowi dobroczynnych bakterii jelitowych, pomaga usuwać z organizmu różne paskudztwa, np. toksyny czy metale ciężkie (także substancje rakotwórcze), reguluje stężenie cukru we krwi, obniża poziom cholesterolu i trójglicerydów. Ważne jest też to, że „puchnie” w żołądku, a więc bogate w niego posiłki są bardziej sycące niż te, które są go pozbawione – to dlatego po zjedzeniu ciemnego, pełnego błonnika pieczywa jesteśmy syci o wiele dłużej niż po białej bułce. Dzięki temu zapobiega otyłości, co w czasach, gdy z roku na rok przybywa małych grubasków (jak wynika z niedawno przeprowadzonych badań w tym zakresie, gonimy – niestety – Amerykę!), ma ogromne znaczenie. Zatem jakie pokarmy są jego najlepszym źródłem? WARZYWA Bardzo bogata w błonnik jest biała fasola – w 100 g tego warzywa jest prawie 16 g błonnika! Dużo jest go w zielonym groszku (6 g/100 g), brukselce (5,4 g/100 g) i korzeniu selera (4,9 g/100 g). W marchewce, kalafiorze i papryce jest go trochę mniej (od 3,6 do 2 g/100 g), ale wciąż dużo! Nie ma zresztą sensu wybierać tylko tych warzyw, które zawierają go najwięcej, bo jest we wszystkich, a poza tym mają one także mnóstwo...
