Ponieważ nie da się już zaprzeczyć, że wyrok Trybunału Konstytucyjnego nie wpłynął na sposób podejmowania przez lekarzy decyzji o aborcji z przyczyn zagrażających zdrowiu i życiu kobiety, Ministerstwo Zdrowia postanowiło jasno doprecyzować, jak należy interpretować aktualne przepisy prawne w tej materii. Oto wytyczne, które mają rozwiać wątpliwości, kiedy można dokonać aborcji z przesłanki o zagrożeniu zdrowia i życia kobiety.
Ministerstwo Zdrowia stanęło na stanowisku, że zgodnie z przepisami Ustawy z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży (Dz. U. Nr 17, poz. 78 z późn. zm.), zgodne z prawem jest niezwłoczne zakończenie ciąży, gdy ciężarna znajdzie się w sytuacji zagrożenia zdrowia lub życia. Przesłanki te są rozłączne, co oznacza, że wystąpienie jednej z nich – zagrożenia zdrowia lub zagrożenia życia – jest wystarczające do podjęcia decyzji o legalnej aborcji w Polsce.
Gdy wiek ciąży określa się na starszy niż ukończone 22 tygodnie ciąży i wystąpią oznaki zagrożenia życia płodu, ostateczną decyzję o zakończeniu ciąży pozostawia się kobiecie. Powinna ona być przy tym wyczerpująco poinformowana o zagrożeniach życia płodu oraz jego szansach na przeżycie i prawidłowy rozwój. Informacji powinni udzielać ginekolog-położnik oraz pediatra-neonatolog.
Ministerstwo Zdrowia podkreśliło, że lekarze nie mogą bać się podejmowania oczywistych decyzji, podejmowanych z uwzględnieniem aktualnej wiedzy medycznej i własnego doświadczenia.
Aby zapobiec powtórzeniu się tragedii z Pszczyny, Ministerstwo zdrowia wydało zalecenia dotyczące postępowania w przypadku przedwczesnego odejścia wód płodowych.
Odpływanie płynu owodniowego przed rozpoczęciem I okresu porodu wymaga podjęcia następujących działań:
1. Potwierdzenia faktu odpływania płynu owodniowego poprzez:
2. Odnotowania: czasu i okoliczności, w jakich płyn owodniowy zaczął odpływać, stanu ogólnego pacjentki, czynności serca płodu, położenia i wielkości płodu.
3. Wykonania badań: morfologii krwi obwodowej z rozmazem krwinek białych, CRP, ewentualnie zbadanie innych markerów zakażenia (np. prokalcytonina), oznaczenie układu krzepnięcia z fibrynogenem. Badania powinny być powtarzane tak często, jak wymaga tego aktualna sytuacja kliniczna pacjentki.
4. Wykonania pełnego wymazu bakteriologicznego z antybiogramem. Przy kontynuacji ciąży badanie powtarza się tak często, jak wymaga tego sytuacja kliniczna pacjentki.
5. Zastosowanie profilaktycznej antybiotykoterapii lekiem o możliwie szerokim spektrum działania w dawce jak podczas zakażenia. Po otrzymaniu wyników badań bakteriologicznych podawanie antybiotyku należy ewentualnie zweryfikować.
Gdy płyn owodniowy odpływa w ciąży między 22 a 36 tygodniem ciąży należy dążyć do podawania pełnej dawki leków sterydowych, których celem jest zwiększenie szans płodu na przeżycie. Wskazanie to nie obowiązuje, jeśli istnieją wskazania do wcześniejszego zakończenia ciąży.
Gdy płyn owodniowy odpływa przed ukończeniem 22 tygodnia ciąży należy poinformować kobietę o ograniczonych szansach na przeżycie i prawidłowy rozwój dziecka. Postępowanie lekarzy powinno zależeć od aktualnej sytuacji klinicznej, zaawansowania ciąży i decyzji pacjentki, która powinna zostać odnotowana i poświadczona przez ciężarną i lekarza. Od 23 tygodnia ciąża powinna być kontynuowana tylko wtedy, jeśli nie ma zagrożenia dla zdrowia i życia matki. Kobieta powinna być hospitalizowana.
Przyczyny zagrożenia życia i zdrowia kobiety w ciąży dzieli się na te związane z krwotokiem z dróg rodnych oraz na takie, które przebiegają bez krwawienia z dróg rodnych, ale są związane czasowo lub przyczynowo z ciążą.
Przyczyny związane z krwawieniem z dróg rodnych:
Przyczyny niezwiązane z krwawieniem z dróg rodnych:
Źródło: Elżbieta Nowacka, Magdalena Światek-Zdzienicka, Robert Jarzębski, Stany zagrożenia życia w położnictwie, Katedra Anestezjologii i Intensywnej Terapii AM w Warszawie
Zobacz także:
Odejście wód płodowych to wyraźny objaw porodu. Wody płodowe mogą odejść, gdy już czujesz skurcze porodowe albo wtedy, gdy jeszcze się ich nie spodziewasz. Jak wyglądają wody płodowe ? Ich kolor może dowodzić, że z dzieckiem wszystko jest w porządku, albo sugerować, że maluch wymaga pomocy lub ma poważne kłopoty. Od tego, jak wyglądają wody płodowe i kiedy odchodzą, zależy, jak bardzo trzeba spieszyć się z jazdą do szpitala. Spis treści: Jak wygląda odejście wód płodowych Odejście wód a poród Odejście wód płodowych a brak skurczy Odejście wód płodowych – kiedy jechać do szpitala Odejście wód płodowych we wczesnej ciąży Odejście wód płodowych – ile czasu do porodu Jak wygląda odejście wód płodowych Przepowiadające poród odchodzenie wód płodowych może mieć postać „wylania się” sporej ilości płynu owodniowego (ok. pół szklanki do szklanki) lub powolnego ich sączenia się (jakbyś mimowolnie popuszczała mocz), którego nasilenie może zmieniać się wraz ze zmianą pozycji ciężarnej. To, czy wody płodowe odejdą gwałtowniej, czy pojawią się sączące wody płodowe , zależy od stopnia rozwarcia szyjki macicy oraz miejsca, w którym pękł pęcherz płodowy, a także od stopnia jego uszkodzenia. Przy zamkniętej szyjce macicy wody sączą się, przy otwartej – wylewają. Jeśli pęcherz płodowy pęknie blisko szyjki macicy, płyn wycieka gwałtowniej, jeśli daleko od niej – jego wypływ jest mniej gwałtowny. Odpłynięcie wód płodowych nie jest bolesne i może do niego dojść o dowolnej porze dnia lub nocy. Wody odeszły Kobieta łatwo zorientuje się, że odeszły jej wody. Z niczym bowiem nie da się tego pomylić. Kobieta czuje silny, ciepły strumień wody między nogami. Czy wody płodowe mogą odchodzić po trochu? Zdarza się, że wody wyciekają powoli . Wówczas kobiety...
Wody płodowe wokół zarodka pojawiają się już ok. 38. dnia ciąży, czyli na początku 6. tygodnia ciąży. Są one produkowane przez komórki nabłonka owodni (stąd nazwa płyn owodniowy), zarówno matczyne, jak i zarodkowe. Wody płodowe podlegają stałej wymianie. Część płynu owodniowego ulega wchłonięciu, a w to miejsce wytwarzany jest nowe, i tak przez całą ciążę. Dzięki temu płód aż do porodu przebywa w zdrowym dla niego środowisku. Spis treści: Czym są wody płodowe? Skład wód płodowych Jak wyglądają wody płodowe? Do czego służą wody płodowe? Funkcje Prawidłowa ilość wód płodowych Badanie wód płodowych w ciąży Odejście wód płodowych Czym są wody płodowe? Mniej więcej miesiąc po zapłodnieniu wokół zarodka zamyka się pęcherz płodowy. Szczelny woreczek zbudowany jest z dwóch warstw: wewnętrznej błony płodowej (zwanej inaczej owodnią) i z zewnętrznej błony płodowej (zwanej też kosmówką). Komórki zewnętrzne owodni wydzielają specjalny płyn, zwany wodami płodowymi lub płynem owodniowym. Wody płodowe są zamknięte w przestrzeni pomiędzy błonami płodowymi. Niewielka ilość produkowana jest też przez sam organizm płodu. Skład wód płodowych Płyn owodniowy nie ma identycznego składu w trakcie całej ciąży. Zmienia się on w zależności od tego, jak rozwija się płód i na jakim etapie jest ciąża. Wody płodowe zawierają (w różnych proporcjach): witaminy, tłuszcze, sole organiczne i nieorganiczne, albuminy, enzymy, hormony, meszek pokrywający skórę dziecka na późniejszym etapie ciąży, maź płodową. Jak wyglądają wody płodowe? Wiele ciężarnych zastanawia się, jak wyglądają wody płodowe – chcą mieć pewność, że na pewno je rozpoznają. Prawidłowe wody płodowe są bezbarwne i bezwonne. Czasami są leciutko...
Poronienie najczęściej zdarza się w I trymestrze ciąży, w czasie, kiedy kobieta jeszcze nie wie, że spodziewa się dziecka. Poronienie na późniejszym etapie jest o wiele rzadszym doświadczeniem. Objawy poronienia są dość charakterystyczne, ale czasem można ich nie zauważyć. Wyjaśniamy najczęstsze wątpliwości dotyczące problemu utraty ciąży. Opisujemy: Jak wygląda poronienie? Czy plamienie zawsze świadczy o poronieniu? Najczęstsze przyczyny utraty ciąży Kiedy dochodzi do poronienia? Czy wysiłek fizyczny może wywołać poronienie? Na czym polega poronienie zagrażające? Największe ryzyko poronienia Jak można zapobiec poronieniu? Ciąża po poronieniu Jak wygląda poronienie? Poronienie zwykle kojarzy się z obfitym krwawieniem. Jest to najbardziej charakterystyczny symptom utraty ciąży. Objawy poronienia mogą być również bardziej mylące i utrzymywać się kilka dni (więcej niż trzy). Poronienie można podejrzewać, jeśli: Ciężarna obserwuje u siebie plamienie (niewielkie ślady krwi widoczne są na bieliźnie). Może (ale nie musi) odczuwać skurcze lub ból w podbrzuszu albo w krzyżowej części kręgosłupa. Nagle słabną wcześniejsze dolegliwości ciążowe, np. tkliwość piersi lub mdłości. Czy plamienie zawsze świadczy o poronieniu? Przyczyną plamienia lub niewielkiego krwawienia w ciąży nie musi być poronienie. W pierwszych tygodniach ciąży plamienie może pojawiać się w dniach, w których powinna wystąpić miesiączka. Mogą powodować je hormony ciążowe, nadżerka, a nawet zwykłe przemęczenie. Opinia lekarza pomoże wykluczyć nie tylko poronienie, ale również ciążę pozamaciczną (jej objawem może być krwawienie między 4. a 8. tygodniem) lub przedwczesną czynność skurczową. Jeśli krwawienie jest obfite, kobieta powinna natychmiast zgłosić się do lekarza. Najczęstsze przyczyny utraty ciąży Czasem...
