Niezależnie od tego, czy planowałaś ciążę, czy też nie, przed tobą kilka ważnych zadań, które opisaliśmy akapit niżej. Najpierw jednak weź głęboki wdech i postaraj się uspokoić. Nie stresuj się. Wszystko będzie dobrze!
Pierwszy objaw ciąży to brak miesiączki. Jeśli twój okres spóźnia się tydzień, zrób test ciążowy. Wykonując go tydzień po terminie miesiączki, powinnaś mieć ok. 97 proc. pewności, że wynik jest wiarygodny. Może się jednak zdarzyć, że w moczu jest za mało hCG (gonadotropiny kosmówkowej) i test nie wykryje ciąży. Kolejny test warto zrobić po kilku dniach. Fałszywy wynik negatywny testu ciążowego zdarza się częściej niż fałszywe wyniki pozytywne.
Jeśli test jest pozytywny, czas na umówienie się na wizytę u lekarza ginekologa w celu potwierdzenia ciąży.
Zobacz też: Pierwsze objawy ciąży
Najlepszy moment na pierwszą ciążową wizytę to 7–8. tydzień ciąży. Wizyty u lekarza na pewno nie warto odkładać świadomie. Im wcześniej trafisz pod jego opiekę, tym lepiej dla ciebie i dziecka. Co stanie się w trakcie pierwszej wizyty? Z pewnością dostaniesz skierowanie na potrzebne badania i zalecenia, jakie witaminy i minerały powinnaś zażywać (np. cenny dla zdrowia dziecka kwas foliowy). Lekarz wykona także USG dopochwowe w celu potwierdzenia ciąży i obliczenia wielkości zarodka. W trakcie pierwszej wizyty dowiesz się, jaki jest prawdopodobny termin porodu.
Zobacz też: Oblicz tydzień ciąży
Czy chcesz, by ginekolog, do którego zwykle chodzisz, był także lekarzem prowadzącym twoją ciążę? Możesz iść do niego na pierwszą wizytę, a potem wybrać lekarza polecanego przez znajome lub pracującego w szpitalu, w którym chcesz rodzić. W przypadku ciąży najlepiej jest jednak kierować się kwalifikacjami lekarza. Dobrze jest wybrać specjalistę, który posiada certyfikat FMF (Fetal Medicine Foundation). Ceryfikat FMF uprawnia do wykonywania specjalistycznego USG, określanego mianem USG genetycznego. W trakcie takiego USG lekarz sprawdza, czy płód dotknięty jest ciężkimi chorobami genetycznymi. Jest to płatne badanie, jego cena często przekracza 500 złotych, jednak pozwala na szybkie rozpoznanie ewentualnych nieprawidłowości.
Warto wiedzieć, że kobietą w ciąży mogą się również opiekować położne (pytaj o nie w oddziale NFZ, przychodni lub szpitalu). Położne prowadzą tylko ciąże fizjologiczne, czyli bez komplikacji. Raz na trymestr kierują pacjentkę do ginekologa (także wtedy, gdy dzieje się coś niepokojącego). Powierzenie im prowadzenia ciąży zwykle (choć nie zawsze) wiąże się z koniecznością płacenia za zlecone badania.
Musi być zdrowo, bo twoja dieta nie jest bez znaczenia dla dziecka. Pamiętaj jednak, że zdrowo, nie musi od razu oznaczać nudno. Jeśli nie masz problemów z wagą, w trakcie ciąży nie musisz się ograniczać ani tym bardziej odchudzać. Warto jednak wziąć sobie do serca podstawową zasadę – w ciąży nie jesz za dwoje, ale dla dwojga. Zapotrzebowanie na energię wzrośnie dopiero od około 13. tygodnia ciąży i to jedynie o ok. 300 kcal. To wbrew pozorom wcale nie jest dużo — tyle kalorii ma np. talerz pożywnej zupy. O tyle zwiększa się zapotrzebowanie na kalorie w całym II trymestrze ciąży.
Nie daj się skusić na lampkę wina do kolacji czy piwo przy grillu na żadnym etapie ciąży. Alkohol przenika do łożyska – razem z tobą pije go twoje dziecko. Alkohol, nawet w niewielkiej ilości jest w ciąży zabroniony. Warto także ograniczyć picie kawy (maksymalnie dwie filiżanki dziennie), herbaty (np. parzyć słabszą), zrezygnować z energetyków – każdy z tych napojów zawiera kofeinę, której nadmiar może powodować problemy z zachowaniem u dziecka (sprzyja nadpobudliwości). Zmiany te najlepiej wprowadzić od razu, gdy tylko dowiesz się, że jesteś w ciąży (najczęściej około 5. tygodnia ciąży).
Jeśli od samego początku dzielisz się swoimi podejrzeniami z partnerem, potwierdzenie ciąży nie spada na niego jak grom z jasnego nieba. Wiele kobiet decyduje się na niespodziewane wyznanie o ciąży. Jeśli i ty szykujesz niespodziankę, organizujesz kolację przy świecach i kupujesz maleńkie buciki, pamiętaj o tym, że o spontaniczne „wow!” może być trudno. Czasem mężczyzna zaczyna akceptować fakt, że zostanie tatą, dopiero gdy podczas USG zobaczy swoje dziecko (pierwsze ciążowe USG wykonuje się zazwyczaj w 8. tygodniu ciąży). Pamiętaj: to, że partner nie zareaguje zbyt entuzjastycznie, nie oznacza, że się nie cieszy.
Ciąża to nie choroba. Jeśli wcześniej byłaś aktywna, teraz także możesz ćwiczyć, np. na specjalnych zajęciach dla kobiet w ciąży (fitness, aquaaerobik na basenie). Zanim się na nie zapiszesz, porozmawiaj z lekarzem, czy nie widzi przeciwwskazań. Przyszłe mamy, które do tej pory prowadziły kanapowy tryb życia, do ćwiczeń powinny podejść rozważnie. Dobrym rozwiązaniem są dla nich spacery, pływanie, czy lekka gimnastyka na basenie.
Jeśli stresujesz się swoją przyszłością, martwisz się, że sobie nie poradzisz w nowej sytuacji, czytaj dużo książek o ciąży i wychowywaniu dzieci, szukaj informacji na sprawdzonych stronach internetowych, rozmawiaj z życzliwymi znajomymi, którzy mają małe dzieci. Im więcej dowiesz się o ciąży, porodzie i wychowaniu dziecka, tym będziesz czuć się pewniej. Bądź dobrej myśli – ludzie mają dzieci od zawsze, ty również ze wszystkim sobie poradzisz.
Jeszcze do niedawna wśród ciężarnych panował mit, że pracodawca może bez konsekwencji zwolnić ciężarną do 12 tygodnia ciąży. Nie jest to prawda. Kodeks Pracy chroni ciężarną przed zwolnieniem z pracy przez cały okres ciąży, a także przez cały urlop macierzyński. Najlepiej jest dać pracodawcy zaświadczenie o ciąży tuż po potwierdzeniu jej przez lekarza. Pracodawca, według kodeksu, musi dostosować warunki pracy do ciężarnej. Kobiety w ciąży nie mogą pracować na nocnych zmianach, czas ich pracy nie może przekraczać 8 godzin, nie mogą także przenosić towarów, które ważą więcej niż 3 kilogramy.
Ponadto, jeśli jesteś legalnie zatrudniona, przysługuje ci prawo do zasiłku macierzyńskiego, wynoszącego w 2022 roku 80% miesięcznego wynagrodzenia. Oprócz tego masz prawo do przejścia na zwolnienie lekarskie z powodu ciąży, którego suma to 100% miesięcznej pensji.
Zobacz też:
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px Helvetica} p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px Helvetica; min-height: 14.0px} p.p3 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 36.0px; text-indent: -36.0px; font: 12.0px Helvetica} Ciąże biochemiczne zdarzają się często – to nawet 50-60 proc. wszystkich ciąż. Większość kobiet nawet nie wie, że doszło do zapłodnienia i że były na najlepszej drodze do macierzyństwa. Pojawia się u nich spóźniona miesiączka oraz nieco większe niż zwykle bóle w podbrzuszu – to często jedyne objawy ciąży biochemicznej. Ciąża biochemiczna zwykle nie jest rozpoznawana również przez lekarza. Nawet jeśli domowy test ciążowy wykazał ciążę, podczas USG lekarz jej nie potwierdza. Dzieje się tak, bo zarodek nie jest widoczny . We krwi obecny jest jednak hormon betaHCG , który jest dowodem na to, że doszło do zapłodnienia. Hormon ten jest wytwarzany tylko w ciąży. Spis treści: Co to jest ciąża biochemiczna Przyczyny ciąży biochemicznej Objawy ciąży biochemicznej Ciąża biochemiczna po in vitro Ciąża biochemiczna – co dalej Kolejna ciąża po ciąży biochemicznej Co to jest ciąża biochemiczna? Ciąża biochemiczna to taka ciąża, która kończy się, gdy zarodek zagnieżdża się w macicy lub krótko po tym momencie. Ciążę biochemiczną można też wyjaśnić jako obumieranie jaja płodowego i wydalanie go. To bardzo wczesne, samoistne poronienie , do którego dochodzi często bez wiedzy kobiety. Ciąża biochemiczna kończy się, kiedy od zapłodnienia nie minęło więcej niż 6 tygodni. Czasem może trwać zaledwie kilka dni. Często trudno jest nawet określić przyczyny ciąży biochemicznej. Ciąża biochemiczna – przyczyny Badania pokazują, że ciąże biochemiczne stanowią około 50 proc. wszystkich ciąż....
Jeżeli kobieta zajdzie w ciążę na urlopie wychowawczym, kodeks pracy daje kilka możliwości zabezpieczających jej sytuację prawną. Ciężarna ma do wyboru przerwanie urlopu i przejście na zwolnienie lekarskie L4 w ciąży, dające jej wiele przywilejów, w tym płatny zasiłek chorobowy w wysokości 100 proc. wynagrodzenia. Jeżeli kobieta pozostanie na urlopie wychowawczym, będzie jej przysługiwał tylko zasiłek macierzyński po urodzeniu dziecka. Spis treści: Zajście w ciążę na urlopie wychowawczym a kodeks pracy Koniec urlopu wychowawczego a kolejna ciąża Jak przerwać urlop wychowawczy z powodu ciąży? Prawo do zasiłku macierzyńskiego Prawo do kolejnego urlopu wychowawczego Zajście w ciążę na urlopie wychowawczym a kodeks pracy Zgodnie z przepisami kodeksu pracy kolejna ciąża nie przerywa urlopu wychowawczego , na którym przebywa kobieta po urodzeniu dziecka. Jeżeli w trakcie korzystania z urlopu wychowawczego kobieta zaszła w kolejną ciążę, ma prawo do skorzystania z dwóch możliwości: przejścia z urlopu wychowawczego na L4 w ciąży ; pozostania na urlopie wychowawczym. W sytuacji, kiedy ciężarna zdecyduje się na skorzystanie z L4, będzie mogła otrzymać: zasiłek chorobowy z tytułu ciąży w wysokości 100 proc. wynagrodzenia otrzymywanego przed pierwszym porodem, prawo do urlopu macierzyńskiego po urodzeniu kolejnego dziecka. Aby jednak tak się stało, ciężarna musi przerwać urlop wychowawczy i wrócić do pracy, chociażby na jeden dzień, tak aby przedłożyć pracodawcy zwolnienie lekarskie. Zgłaszając swój powrót, należy uprzedzić pracodawcę o ciąży i planach skorzystania z L4. Zaświadczenie od lekarza należy przedłożyć w ciągu 7 dni od jego wystawienia. Dzięki temu nabędzie się od dnia porodu prawo do pełnego urlopu macierzyńskiego i urlopu...
Ciąża po 35 roku życia dla części kobiet jest realizacją wcześniej założonego planu – najpierw postanawiają się wykształcić, zdobyć pozycję zawodową i bezpieczeństwo materialne. Potem dojrzewają do macierzyństwa i decydują się na dziecko. Wiele ciąż po 35 roku życia wynika również z tego, że wcześniej nie udało się zajść w ciążę i niezbędne było leczenie niepłodności, które trwało kilka lat. Późna ciąża, bo taką według definicji medycznych jest ciąża po 35 roku życia, jeszcze w poprzednim pokoleniu nazywana była ciążą geriatryczną. Choć nie jest pozbawiona ryzyka, ma również wiele zalet. Spis treści: Ciąża po 35 roku życia – czy jest bezpieczna? Ciąża po 35 roku życia – jakie zagrożenia? Zajście w ciążę po 35 roku życia Czy późna ciąża odmładza? Zajście w ciążę po 35 roku życia Jak pokazują nasze rodzime statystyki, liczba kobiet rodzących dziecko po 35 roku życia rośnie. W 2013 roku 12 procent dzieci urodziły kobiety w wieku 35-39 lat. W roku 2019 dzieci urodzone z ciąż po 35 roku życia, a przed 40 rokiem stanowiły już 20 proc. Warto jednak wiedzieć, że płodność po 35 roku życia spada o 10-20 procent. Choć szansa na zajście w ciążę po 35 roku życia maleje, wieku między 35 a 50 lat nie można traktować jak naturalnej antykoncepcji. Współżycie bez zabezpieczeń aż w przypadku 95 procent 35-latek poskutkuje ciążą w ciągu 3 lat. W przypadku kobiet w wieku 38 lat odsetek ten wyniesie 75 procent. Ciąża po 35 roku życia – czy jest bezpieczna? Przez lekarzy każda ciąża po 35 roku życia uznawana jest za ciążę wysokiego ryzyka , zwłaszcza jeśli jest to pierwsza ciąża. Nie należy jednak martwić się na zapas. Jeśli kobieta jest zdrowa, dba o siebie i zaszła w zdrową ciążę po 35 roku życia, ma duże szanse donosić dziecko i je urodzić. Ponieważ z wiekiem...
