Ochrona krocza powinna być prowadzona nie tylko na porodówce, ale też jeszcze w czasie trwania ciąży. Swoje role do odegrania mają sama ciężarna oraz położna. Przygotowanie do porodu, współpraca w czasie jego trwania oraz techniki stosowane przez położną pozwalają zakończyć ponad połowę porodów bez nacinania krocza czy nawet najdrobniejszego jego pęknięcia.
Spis treści:
To niesamowite, ale jeszcze do niedawna ochroną krocza nazywano nacinanie krocza! Celowe uszkodzenie tkanek – skóry i mięśni – miało chronić przed ich uszkodzeniem... Na szczęście to się zmienia i obecnie WHO zaleca unikanie przeprowadzania nacięcia krocza i ograniczenie jego stosowania do konkretnych wskazań. Większość kobiet może rodzić z zastosowaniem ochrony krocza. Techniki jednak są różne, a ich skuteczność czasami jest wątpliwa.
Aby stwierdzić, co tak naprawdę przyczynia się do ochrony krocza, przeprowadzono specjalne badania. Okazało się, że na dwóch końcach globu – w Irlandii i w Nowej Zelandii – pracują położne, które mają najniższy odsetek nacięć i pęknięć krocza w czasie porodów. Z pielęgniarkami tymi przeprowadzono rozmowy, z których można wyciągnąć wnioski na temat najskuteczniejszych technik, jakimi może posłużyć się położna, aby ochrona krocza była skuteczna. I nie są to techniki stosowane na polskich porodówkach...
W Polsce odsetek nacięć krocza wciąż jest jednym z najwyższych na świecie – wiedziemy prym wraz z Portugalią – ponad połowa naturalnych porodów odbywa się tu z nacięciem krocza. Tymczasem np. w Szwecji, Holandii i na Islandii odsetek ten wynosi jedynie 5-7 proc. Można stosować ochronę krocza? Można! Przeprowadzono więc serię wywiadów z 21 położnymi z Irlandii i Nowej Zelandii, aby sprawdzić, w czym tkwi ich tajemnica. Osiągnęły one wyniki na poziomie:
W poniższym tekście zamieszczamy wnioski płynące z tych wywiadów, które na świecie znane są jako badania MEPPI. To konkretny przepis na ochronę krocza podczas porodu.
To, co może zrobić kobieta, aby przygotować tkanki do porodu, to masaż krocza wykonywany regularnie od 36. tygodnia ciąży. Choć tylko 3 z 21 najlepszych położnych uważają tę metodę za istotną, to warto ją zastosować – najwyżej nie pomoże. Te położne, które zalecały masaż krocza swoim podopiecznym, uważały, że może pomóc głównie kobietom, które już wcześniej rodziły lub mają blizny po wcześniejszych uszkodzeniach czy nacięciu krocza.
Wszystkie za to podkreślały, że bardzo ważna dla ochrony krocza jest wczesna edukacja ciężarnych i zrozumienie przez nią drugiej fazy porodu oraz tego, co dzieje się, gdy z kanału rodnego wychodzi główka dziecka.
Do ważnych elementów ochrony krocza należy spisanie planu porodu i przekazanie go zespołowi, który poród będzie odbierał. W planie trzeba wyrazić chęć podjęcia starań o ochronę krocza w celu uniknięcia jego nacinania. Ważne jest też, aby wybrać szpital do porodu, w którym odsetek wykonywanych nacięć krocza jest niewielki.
Wszystkie przepytane położne uczyły się tradycyjnych technik ochrony krocza, do których należało m.in. nacięcie krocza. Zaczęły jednak je kwestionować i obserwować, co pomaga kobietom urodzić bez uszkodzenia tkanek, a co przed nim nie chroni. I tak, manualne masowanie krocza podczas porodu, jego ręczne rozciąganie lub uciskanie dna pochwy – stosowane w polskich szpitalach jako forma ochrony krocza, wydały im się nieskuteczne. W dodatku okazało się, że mogą powodować posiniaczenie tkanek.
1. Zaufanie i współpraca z położną. Forsowne parcie i szybkie rodzenie główki to przepis na katastrofę – tkanki krocza mogą tego nie wytrzymać i pęknąć. Dlatego położna powinna kontrolować to, jak prze rodząca oraz kiedy to robi. Powinna umieć dotrzeć do rodzącej i zmobilizować ją do robienia tego, co może krocze ochronić. Służy temu stworzenie dobrej atmosfery, poczucia bezpieczeństwa i zaufania.
2. Wzmacnianie wiary w siebie u rodzącej. Położna powinna wytworzyć u rodzącej wiarę we własne siły i możliwości oraz przekonanie, że ma ona wpływ na przebieg porodu.
3. Pozycja wertykalna. Przyjmowanie pozycji wertykalnych w czasie drugiego okresu porodu jest bardzo ważnym czynnikiem ochrony krocza – równomiernie obciąża tkanki. Z kolei do rodzenia główki najlepsza jest pozycja na czworaka – daje położnej najlepsze warunki do kontroli rodzenia się główki dziecka i oceny sytuacji. Sprawdź: pozycje do porodu.
4. Spontaniczne parcie. Położna powinna próbować dopasować swoje działania do tempa parcia kobiety. Zazwyczaj zaczyna w nie ingerować w momencie rodzenia się główki, a by je spowolnić, żeby tkanki krocza zdążyły się rozciągnąć, zamiast pęknąć.
5. Modelowany oddech. Wiele położnych mówi o wydmuchiwaniu lub „wyoddychaniu’’ dziecka. Technika ta służy spowolnieniu tempa wędrówki najszerszego obwodu główki dziecka przez krocze. Polega na dyszeniu lub ziajaniu. Chodzi o to, aby główka urodziła się siłą skurczu macicy, bez dodatkowego zwiększania siły tłoczni brzusznej – główka ma się urodzić sama, bez parcia ze strony kobiety. Spowalnia to tempo jej przeciskania się i zmniejsza ryzyko uszkodzenia krocza. Zobacz: nauka oddychania do porodu.
6. Otwarte usta. W momencie rodzenia się główki, jeśli kobieta ma otwarte usta, pozwala to wspomóc rozluźnianie się i rozciąganie tkanek krocza. Dlatego położne zachęcają rodzące do wydawania dźwięków z otwartymi ustami – śmiechu, pojękiwania i pomrukiwania, najlepiej na jak najniższych tonach.
7. Miejscowe znieczulenie. Spryskanie tkanek krocza znieczulającym sprejem lub posmarowanie żelem łagodzi ból i ułatwia tkankom krocza rozluźnienie się i rozciągnięcie.
8. Gorący kompres na krocze. Według najlepszych położnych jest to sposób okazania rodzącej troski, co pomaga jej rozluźnić tkanki. Samo ciepło może nie mieć tak dużego oddziaływania jak wpływ kompresu na psychikę kobiety. Za to nałożenie lubrykantu między główkę dziecka a tkanki krocza potrafi bardzo pomóc.
9. Dotykać, czy nie dotykać krocza? Połowa położnych stwierdziła, że nie dotyka krocza, gdy rodzi się główka. Druga ich połowa miała kontakt z tkankami. Zatem ten element ochrony krocza nie jest jednoznacznie uznany za niezbędny.
10. Ręczne regulowanie tempa wychodzenia główki. Wszystkie najlepsze położne, jak jeden mąż, twierdziły, że kładą dłoń na główce dziecka, jeśli rodzi się ona za szybko, wytwarzając lekką przeciwwagę dla wypychającej siły skurczu porodowego macicy.
11. Brak manipulacji główką dziecka. Główka samoistnie przygina się do klatki, kierując się potylicą do wyjścia i nie ma potrzeby ingerowania w ten proces.
12. Zrozumienie dla bólu. Moment maksymalnego rozciągania się tkanek na główce dziecka może u rodzącej wywoływać w kroczu duży ból, pieczenie, szczypanie. Jednak powiedzenie kobiecie przez położną, że wie, że to bardzo boli, ale wszystko idzie dobrze, bardzo rodzącej pomaga.
13. Główka rodzi się długo. Dla ochrony krocza główka powinna rodzić się przez 4-5 skurczy, a czasem nawet przez 7-10. Takie wolne tempo jej wychodzenia nie ma negatywnego skutku na dziecko (o ile jego tętno jest w normie) i matkę, daje natomiast tkankom krocza czas na rozciągnięcie się.
14. Rodzenie barków. Najlepsze położne czekają, aż barki dziecka same się obrócą. Manipulowanie nimi może spowodować obrażenia krocza. Najczęściej położne pomagają urodzić tylny bark jako pierwszy, co zmniejsza ryzyko dystocji barkowej.
15. Manewr finlandzki. Część najlepszych położnych palcem wskazującym i kciukiem ściąga tkanki krocza z twarzy dziecka w kierunku jego podbródka.
Krocze po porodzie nie wygląda tak jak przed nim i to niezależnie od tego, czy poród odbył się bez, czy z nacinaniem. Aby pomóc tkankom wrócić do normalnego wyglądu, warto podjąć pewne starania:
I na koniec: pamiętaj, że nie zawsze udaje się uniknąć pęknięcia lub nacięcia krocza. Zdarza się to nawet wtedy, gdy ma się najlepszą położną na świecie i gdy w czasie porodu zrobiło się wszystko, aby krocze chronić. Sporo bowiem zależy od tego, czy tkanki krocza u kobiety są wystarczająco elastyczne. U niektórych pań nie są – sprzyja temu np. wiek (młodsze tkanki są bardziej elastyczne), nieaktywny tryb życia, siedząca praca, cechy wrodzone tkanek. Jeśli kobieta ma elastyczne tkanki i stosowana jest ochrona krocza, może bez urazów urodzić nawet nietypowo ułożone w macicy dziecko.
Sprawdź także:
Poród kleszczowy nie jest planowany, to interwencja awaryjna, stosowana wtedy, gdy rodząca nie jest w stanie z różnych względów samodzielnie wypchnąć z kanału rodnego główki dziecka, a płód jest zagrożony niedotlenieniem. W takiej sytuacji używa się kleszczy albo próżniociągu (vacuum). Zdaniem Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego stosowanie kleszczy położniczych powinno być ograniczone do wyjątkowych sytuacji. Choć nazwa zabiegu może budzić przerażenie u przyszłej mamy, nie należy się go bać. Poród kleszczowy ma za zadanie zmniejszyć ryzyko powikłań okołoporodowych. Spis treści: Co to jest poród kleszczowy? Poród kleszczowy – przebieg Poró d kleszczowy – wpływ na dziecko Poród kleszczowy – powikłania u matki Co to jest poród kleszczowy? Poród kleszczowy to poród zabiegowy z użyciem kleszczy. Bywa konieczny, gdy parcie rodzącej jest nieefektywne lub posiadane przez nią schorzenie (np. wada serca, choroby okulistyczne, rzucawka), uniemożliwia samodzielne urodzenie dziecka. Do porodu kleszczowego używa się narzędzia wymyślonego w XVII wieku. Kleszcze położnicze to przyrząd z ramionami, które przypominają kształtem łyżki. Elementy te zwykle nie są pełne, a jedynie ukształtowane tak, aby objąć głowę dziecka. Kleszcze zapina się na główce, aby nie ześlizgnęły się i nie zacisnęły. Lekarz pociąga kleszcze za uchwyt i próbuje wydobyć objęte nimi dziecko. Kleszcze położnicze są jednym z najstarszych narzędzi ginekologicznych. Na przestrzeni wieków powstało wiele modeli kleszczy. W Polsce do porodów kleszczowych dawniej używało się kleszczy Madurowicza, nazwanych od nazwiska lekarza, który je rozpropagował w naszym kraju. Wyglądały inaczej niż używane obecnie (współczesne kleszcze prezentujemy na zdjęciu poniżej). Kleszcze, a dokładniej ich rozmiar, dobiera się do wielkości główki...
Poród przedwczesny jest zagrożeniem dla zdrowia i życia dziecka. Im ciąża jest bardziej zaawansowana – tym szansa na przeżycie dziecka i jego prawidłowy rozwój jest większa. Przyszła mama nie powinna bagatelizować regularnych skurczów macicy, które są jednym z objawów. Wydzielina z pochwy ma wtedy brązowy lub różowy kolor, może także sączyć się płyn owodniowy. Zdarza się, że zagrażający poród przedwczesny można zatrzymać, zakładając na szyjkę macicy szef okrężny lub za pomocą innych metod. Spis treści: Poród przedwczesny Przyczyny przedwczesnego porodu Objawy przedwczesnego porodu Jak zapobiec porodowi przedwczesnemu? Poród przedwczesny Poród przedwczesny to narodziny dziecka przed 37. tygodniem ciąży . Lekarze nazywają tak również zakończenie ciąży od 23. tygodnia ciąży (do 22. tygodnia ciąży jest to poronienie ). Dziecko urodzone za wcześnie to także noworodek, który w chwili urodzenia ważył 500–2500 gramów. Najwięcej wcześniaków rodzi się w krajach afrykańskich i azjatyckich - około 12%, w Europie jest to ok. 6 %. W medycynie poród przedwczesny nadal nie jest do końca wyjaśnionym zjawiskiem, możliwe jest jednak określenie czynników ryzyka. Kiedy poród przedwczesny jest bezpieczny? Dzieje się tak, im większy jest wiek ciąży w chwili porodu. Przyczyny przedwczesnego porodu Wbrew pozorom nie tylko ciąża zagrożona jest przyczyną wcześniejszych narodzin dziecka. Duży wpływ na urodzenie wcześniaka ma również styl życia przyszłej mamy . Jeśli kobieta dba o siebie, unika stresu i nadmiernego wysiłku, jest większa szansa, że urodzi o czasie. Do przyczyn porodu przedwczesnego można zaliczyć: przebyty wcześniej poród przed terminem zakażenie wewnątrzmaciczne – trudne do stwierdzenia, ponieważ nie dają objawów ciąża mnoga – ponad 70 proc. ciąż, w wyniku...
O to, jak przyspieszyć poród, przyszłe mamy pytają w grupach internetowych, na forach, szukają informacji u koleżanek. Nic dziwnego, że chcą wiedzieć, co zrobić, by szybciej urodzić, bo końcówka ciąży to zazwyczaj bardzo meczący okres w życiu przyszłej mamy. Do szeregu dolegliwości ciążowych utrudniających codzienne funkcjonowanie dochodzi przede wszystkim napięcie związane z oczekiwaniem na dziecko. Istnieją sposoby, które pozwalają przyspieszyć poród. Aby jednak były bezpieczne i skuteczne, trzeba stosować je pod nadzorem lekarza i po terminie porodu. Jak przyspieszyć poród? Jak naturalnie przyspieszyć poród: uprawiaj seks Jak bezpiecznie przyspieszyć poród: zrób masaż sutków Jak skutecznie przyspieszyć poród: uprawiaj sport Domowe sposoby na przyspieszenie porodu Jak przyspieszyć poród w szpitalu? Jak przyspieszyć poród? Gdy termin porodu mija i nic nie wskazuje na rychłe rozwiązanie, wiele ciężarnych szuka sposobu na naturalne przyspieszenie porodu. Warto przy tym pamiętać, że ciąża po terminie to ciąża po 40 tygodniu, ale dopiero ciąża po 42 tygodniu to ciąża przenoszona . Tylko 4 proc . kobiet rodzi w przewidzianym terminie. Jeśli jednak chcesz wiedzieć, jak przyspieszyć poród po terminie, możesz wypróbować któryś z poniższych sposobów. Dokładnie opisujemy, na czym polegają poszczególne metody przyspieszania porodu i kiedy (oraz jak!) można je bezpiecznie stosować. Uwaga , jeśli zastanawiasz się, jak przyspieszyć poród przed terminem, pamiętaj, że wiele ryzykujesz. Dopiero ciąża po 37 tygodniu jest uznawana za ciążę donoszoną. Dziecko urodzone przed 37 tygodniem ciąży będzie wcześniakiem , co może się wiązać z wieloma konsekwencjami zdrowotnymi. Jak naturalnie przyspieszyć poród: uprawiaj seks Aktywność seksualna to bezpieczna i przyjemna metoda na przyspieszenie porodu. Męskie nasienie...
